30 lipca w Kuala Lumpur, stolicy Malezji, miały miejsce uroczystości koronacyjne Sułtana Pahang Abdullaha, który tym samym rozpoczął okres 5-letniego panowania jako 16. z kolei Yang di-Pertuan Agong - Król Malezji. Jego pierwsza żona natomiast, Tunku Azizah Aminah, została koronowana nową, Królową, Rają Permaisuri Agong.
Uroczystości koronacyjne odbyły się zgodnie z malezyjskimi zwyczajami pół roku po zaskakującej, pierwszej w historii niepodległej Malezji abdykacji (LINK) poprzedniego Króla Mohammeda V, który ustąpił po tym, jak wyszło na jaw, że w sekrecie ożenił się z Rosjanką, Byłą Miss Moskwy z 2015 Rihaną Oksaną Voevodiną (od tamtego czasu para zdążyła się już rozwieść, o czym więcej tutaj i tutaj).
Para królewska była ubrana w tradycyjny malezyjski strój. Król nosił więc Muskat, strój zakładany specjalnie na intronizację, składający się z misternie zdobionej tuniki z czarnej wełny, na której wyhaftowano złotymi nićmi kwiaty hibiskusa, narodowego kwiatu Malezji zakładanej na spodnie oraz sarongu, czyli spódnicy upiętej z jednego płata materiału i owijane wokół bioder. Muskat pierwszy raz na koronacji był noszony w 1960, ale jest prawdopodobnie znacznie starszy, początkowo był bowiem noszony przez członków rządu malezyjskiego stanu Kedah. Został prawdopodobnie przekazany przez pierwszego, nieżyjącego już Premiera Malezji, który wywodził się z rodu królewskiego Kedah.
Całości dopełniał pas (Pending) zaliczany do insygniów koronacyjnych wykonany z ciężkiego prążkowanego jedwabiu i ozdobiony wyhaftowanymi kwiatowymi motywami z ozdobną klamrą z czystego złota ozdobioną 11 rubinami i wygrawerowanym herbem Malezji; Keris Pendek di-Raja, malezyjski krótki miecz, jeden z dwóch stanowiący kolejne insygnium, z rękojeścią z kości słoniowej i złotą pochwą; oraz stylizowane na tradycyjne nakrycie głowy, Tengkolok Diraja, odpowiednik korony. Z tym, dlaczego Król Malezji nie nosi korony wiąże się legenda. Według niej, pierwszy Sułtan Peraku, jednego z malezyjskich stanów, wypłynął na Ocean, aby utworzyć Sułtanat, niestety podczas rejsu jego statek osiadł na mieliźnie i utknął. Jedynym sposobem na ściągnięcie go z powrotem na otwarte wody okazało się zmniejszenie obciążenia statku, zaczęto więc po kolei wyrzucać z niego ciężkie przedmioty, aż w końcu, poza załogą, została jedynie korona. Ponieważ statek wciąż nie mógł ruszyć, Sułtan zdecydował, by ją również wyrzucić za burtę. Tak też się stało, a statek zaraz potem mógł ruszyć w dalszą podróż. Po tym zdarzeniu Sułtan poprzysiągł nigdy więcej nie nosić żadnych koron. Wkrótce później zwyczaj przejęto również w pozostałych malezyjskich stanach.
Zamiennikiem korony stał się właśnie Tengkolok Diraja, nakrycie głowy wykonane z czarnej tkaniny haftowanej złotą nicią i składane w specjalny sposób wywodzący się z jednego ze stanów, Negeri Sembilan. Z przodu znajduje się diamentowy ornament w kształcie półksiężyca i 14-ramiennej gwiazdy, w centrum której znajduje się herb rządu Malezji.
Malaysia Information Ministry via AP |
Całości dopełniał pas (Pending) zaliczany do insygniów koronacyjnych wykonany z ciężkiego prążkowanego jedwabiu i ozdobiony wyhaftowanymi kwiatowymi motywami z ozdobną klamrą z czystego złota ozdobioną 11 rubinami i wygrawerowanym herbem Malezji; Keris Pendek di-Raja, malezyjski krótki miecz, jeden z dwóch stanowiący kolejne insygnium, z rękojeścią z kości słoniowej i złotą pochwą; oraz stylizowane na tradycyjne nakrycie głowy, Tengkolok Diraja, odpowiednik korony. Z tym, dlaczego Król Malezji nie nosi korony wiąże się legenda. Według niej, pierwszy Sułtan Peraku, jednego z malezyjskich stanów, wypłynął na Ocean, aby utworzyć Sułtanat, niestety podczas rejsu jego statek osiadł na mieliźnie i utknął. Jedynym sposobem na ściągnięcie go z powrotem na otwarte wody okazało się zmniejszenie obciążenia statku, zaczęto więc po kolei wyrzucać z niego ciężkie przedmioty, aż w końcu, poza załogą, została jedynie korona. Ponieważ statek wciąż nie mógł ruszyć, Sułtan zdecydował, by ją również wyrzucić za burtę. Tak też się stało, a statek zaraz potem mógł ruszyć w dalszą podróż. Po tym zdarzeniu Sułtan poprzysiągł nigdy więcej nie nosić żadnych koron. Wkrótce później zwyczaj przejęto również w pozostałych malezyjskich stanach.
AFP / gulftoday.ae |
Zamiennikiem korony stał się właśnie Tengkolok Diraja, nakrycie głowy wykonane z czarnej tkaniny haftowanej złotą nicią i składane w specjalny sposób wywodzący się z jednego ze stanów, Negeri Sembilan. Z przodu znajduje się diamentowy ornament w kształcie półksiężyca i 14-ramiennej gwiazdy, w centrum której znajduje się herb rządu Malezji.
Królowa Tunku Azizah Aminah miała na sobie natomiast prawdopodobnie kebaya - dwuczęściową formalną sukienkę w kolorze kości słoniowej, bardziej obcisłą od tradycyjnej baju kurung, czyli kompletu złożonego z luźnej bluzki do kolan i długiej spódnicy - oraz zwiewny szal, a do tego biżuterię zakładaną tradycyjnie tylko przez Królową Malezji w czasie swojej koronacji i innych królewskich uroczystości. Składały się na nią platynowo-diamentowy naszyjnik, Kalung di-Raja, który, co ciekawe, można podzielić, uzyskując parę kolczyków, broszkę i kerabu, czyli ozdobę na uszy; oraz Gendik di-Raja, tiarę do kompletu, również wykonaną z platyny i diamentów. Podobnie jak naszyjnik, można ją rozdzielić na medalion i dwie broszki.
Uroczystości rozpoczęły się rano na głównym placu Pałacu Istana Negara od salw armatnich malezyjskich Sił Zbrojnych, co miało stanowić "przysięgę lojalności sił obrony narodowej" wobec Króla, który pełni także rolę Dowódcy Sił Zbrojnych. Na placu zgromadzili się dygnitarze państwowi na czele z Premierem, dr Mahathirem bin Mohamadem. Król Abdullah dokonał również inspekcji gwardii honorowej złożonej z czterech oficerów i 103 członków różnych stopni.
Kolejna ceremonia odbyła się już w Sali Tronowej Pałacu Istana Negara, do której Para Królewska weszła przy fanfarach na czele procesji złożonej ze specjalnie dobranych żołnierzy niosących regalia królewskie i innych ważnych osobistości, takich jak Wielki Szambelan (nazywany w Malezji Datuk Paduka Maharaja Lela). Na zaprezentowane podczas uroczystości insygnia składały się:
- długi miecz, Keris Panjang di-Raja, najważniejszy symbol autorytetu używany w czasie koronacji, którego rękojeść i pochwa pokryte są złotem, a na poprzeczce wygrawerowane zostały godło Malezji i jedenastu tworzących ją stanów (jedenastu w chwili ogłoszenia niepodległości od Wielkiej Brytanii w 1957, obecnie Malezję tworzy trzynaście stanów). Miecz został jednak wniesiony na salę nieco później;
- tradycyjne srebrne malezyjskie bronie, Pedang di-Raja (Royal Swords) i Sundang di-Raja (Royal Sword-Keris);
- Cokmar (War Club), czyli buława, a właściwie buławy, bo są ich dwie. Każde wykonane ze srebra, mierzące 81,32 cm i mające postać karbowanej kuli osadzonej na krótkim trzonku;
- dwa berła: Cogan Alam, czyli Berło Wszechświata, i Cogan Agama, czyli Berło Religii. To, co odróżnia ich od siebie, to wygląd. Berło Wszechświata składa się z kuli z zamieszczonym na nim półksiężycem i 11-ramienną gwiazdą, wspartej na czterech tygrysach i osadzonej na trzonie ozdobionym łodygami ryżu rzeźbionymi w złocie; z kolei Berło Religii ma bardziej stożkowaty niż okrągły wierzchołek ze złotą, pięcioramienną gwiazdą i wytłoczonymi wersetami z Koranu, które zdobią także długi trzon.
reddit.com |
Pozostałe insygnia możecie zobaczyć na powyższym obrazku.
The Installation of the King (Yang di-Pertun #Agong) of #Malaysia : a really lovely moment during the arrival of the royal couple. pic.twitter.com/Qni6irX6h4— Lucas Szkopinski (@LSzkopinski) July 30, 2019
Po przybyciu na Salę Tronową i zajęciu tronów przez Parę Królewską Wielki Szambelan zwyczajowo prosi ich o formalną zgodę na rozpoczęcie ceremonii. Po jej uzyskaniu wychodzi, wracając po chwili na czele kolejnej procesji niosącej kolejne niezbędne w czasie koronacji elementy - Koran, długi miecz Keris Panjang di-Raja, proklamację koronacji i przysięgę koronacji na złotych tacach. Król następnie otrzymał do pocałowania Koran, symbolizujący jego obowiązki i odpowiedzialność, jaka na nim spoczywa jako głowy islamu, który został następnie położony na stole pomiędzy nim a jego małżonką.
Później głos zabrał Premier Malezji, który odczytał proklamację koronacji, ogłaszając pełną intronizację Yang di-Pertuana Agonga. Wygłaszana formułka jest zawsze taka sama i brzmi:
W Imię Boga, Najbardziej Łaskawego, Najbardziej Litościwego, jest to ogłaszane wszystkim mieszkańcom Malezji, że Jego Królewska Wysokość N. została należycie wybrana przez Ich Królewskie Wysokości, Władców Malezji, po spotkaniu na Konferencji Władców, a dzisiaj, w ten pomyślny i chwalebny dzień i czas, zostanie zainstalowany jako należycie intronizowany władca Narodu Malezji, zatytułowany Jego Królewska Mość Yang di-Pertuan Agong z Federacji Malezji.
Po proklamacji Wielki Szambelan zaprezentował nowemu władcy długi miecz jako symbol jego królewskiego autorytetu, który ten wyjął z pochwy, pocałował i położył na stole obok Koranu. W kolejnej części otrzymał do złożenia przysięgę koronacyjną, a zebrana publiczność na znak szacunku wstała ze swoich miejsc.
W imię Boga, Najbardziej Łaskawego i Litościwego: My, N., jako Yang di-Pertuan Agong z Malezji, jesteśmy naprawdę wdzięczni Bogu Wszechmogącemu, Błogosławionemu, z powodu tego wyboru na honorowy urząd Yang di-Pertuan Agong, który nastąpił z powodu Jego Dobroczynnej Łaski. Dlatego będziemy słusznie i wiernie wykonywać swoje obowiązki w administracji Narodu Malezji, zgodnie z jego prawem i jego świętą Konstytucją, będziemy chronić religię islamską przez cały czas, jak jest to wymagane, i należycie przestrzegać zasad prawa i porządku i promować dobre zarządzanie w naszym kraju.
Malaysia Information Ministry via AP |
Po zwrocie tekstu z przysięgą, na znak Wielkiego Szambelana, publiczność trzykrotnie zawiwatowała "Daulat Tuanku!", czyli "Niech żyje Król" i został odegrany hymn narodowy Malezji. Po nim przysięga koronacyjna wróciła na swoje miejsce, a zebrani ponownie usiedli. Głos ponownie zabrał Premier, który złożył królowi gratulacje, a następnie sam król Abdullah, który wygłosił swoje pierwsze przemówienie. Mówił w nim przede wszystkim o tolerancji rasowej. Wezwał w nim mieszkańców Malezji do powstrzymania się od podżegania do nieporozumień, które mogą zniszczyć harmonię w kraju i podkreślił, że jedność i harmonia są filarami i siłą narodu. "Igranie z ogniem spali nie tylko jednego, ale i całą wioskę". Zobowiązał się również dołożyć wszelkich starań, by promować jedność i tolerancję wśród ludzi wszystkich ras i religii.
Jest to o tyle istotne, że ogromna liczba malezyjskich muzułmanów, stanowiących około 60% z 32 milionów mieszkańców Malezji, nadal popiera rządową opozycję, obawiając się utraty dotychczasowych przywilejów w pracy, biznesie i edukacji na rzecz stanowiących około 30% etnicznych Chińczyków i Hindusów. Polski MSZ odradza podróże, które nie są konieczne, na północno-wschodni teren Borneo właśnie ze względu na zagrożenie atakami terrorystycznymi. W swoim przemówieniu wspomniał też o tym Premier wspomniał, który potwierdził, że dochodzi do drobnych walk rasowych i powiedział, że rząd powołał specjalny organ doradczy w celu wzmocnienia jedności rasowej.
Na zakończenie koronacji Wielki Szambelan pomodlił się za nowego króla, a sam król odmówił modlitwę dziękczynną.
W ceremonii wzięło udział około 700 gości, w tym reprezentanci zagranicznych rodzin królewskich, jak Król Brunei Sułtan Hassanal Bolkiah z żoną Królową Salehą i dziećmi z jego drugiego i trzeciego małżeństwa: księciem Abdulem Wakeelem, księżniczką Fadzillah i księżniczka Azrinaz Mazhar Hakim; czy Następca Tronu Zjednoczonych Emiratów Arabskich Szejk Mohamed bin Zayed, jak również rodziny królewskie pozostałych malezyjskich stanów.
gulftoday.ae |
Książę Abdul Wakeem, Księżniczka Fadzillah i księżniczka Ameerah - borneobulletin.com.bn |
Wieczorem odbył się bankiet, przed którym zaproszeni gości zapozowali do pamiątkowego zdjęcia z Parą Królewską. Po zakończeniu bankietu udali się jeszcze na przyjęcie urodzinowe nowego Króla Abdullaha, który tego dnia obchodził swoje 60. urodziny, stanowiące kolejny powód do świętowania dla Malezyjczyków.
borneobulletin.com.bn |
borneobulletin.com.bn |
Nie obyło się bez urodzinowego tortu i kolejnych uroczych zdjęć nowej Pary Królewskiej Malezji.
Król Abdullah i królowa Azizah Aminah planowo mają rządzić do 2024 roku, zgodnie z panującym w Malezji prawem (czyniącym z niego jedyną taką monarchią na świecie). Po tym okresie ponownie zostanie zwołane posiedzenie wszystkich Sułtanów z dziewięciu tworzących Malezję Sułtanatów (Johoru, Kedah, Kelantanu, Peraku, Pahang, Negeri Sembilan, Selangor, Perlis i Terengganu), którzy formalnie wybiorą spośród siebie nowego Króla. Do tej pory ustaliła się kolejność wybierania kolejnych władców i do tej pory nie została złamana. Jeśli tak będzie także następnym razem, kolejnym królem Malezji powinien zostać Sułtan Johoru.
Sułtan Pahang Abdullah, od tej pory Yang di-Pertuan Agong, ukończył Królewską Akademię Wojskową w Sandhurst w 1980 oraz Worcester College w Oksfordzie i Queen Elizabeth College w Londynie w 1981, uzyskując dyplom ze stosunków międzynarodowych i dyplomacji. W latach 2015-2019 był członkiem Rady FIFA. Sułtanem Pahang został 15 stycznia tego roku po abdykacji chorego ojca, Sułtana Ahmada Shaha, który zmarł kilka miesięcy później, 22 maja. Dwukrotnie był jego regentem, najpierw w latach 1979-1984, kiedy Ahmad Shah pełnił funkcję Króla Malezji, a następnie od 2016, kiedy stan jego zdrowia znacząco się pogorszył.
The King and I pic.twitter.com/MJMAWHSnnB— azizah iskandar (@cheminahsayang) August 1, 2019
6 marca 1986 ożenił się po raz pierwszy z księżniczką Tunku Azizah Aminah, trzecią córką ówczesnego Sułtana Johoru Iskandara młodszą od niego o rok (urodziła się 5 sierpnia 1960), absolwentką Narodowego Uniwersytetu Singapuru (NUS), na którym studiowała nauki polityczne i socjologię. Doczekali się razem czterech synów i dwóch córek, z których najmłodsza ma 17 lat. W 1991 ożenił się ponownie z byłą aktorką Julią Rais, z którą ma trzy córki. W 1987, jeszcze zanim doczekał się dzieci z pierwszego małżeństwo, adoptował urodzonego rok wcześniej Tengku Amira Nassera Ibrahima, swojego kuzyna, syna Tengku Arifa Bendahara, brata Sułtana Ahmada Shaha, i jego trzeciej żony, Czariny binti Abdullah. Powodu niestety nie znalazłam, ale raczej nie mogła nim być śmierć rodziców chłopca, a przynajmniej nie ojca, który zmarł dopiero w zeszłym roku.
Źródło: wikipedia.org, straitstimes.com, channelnewsasia.com, news.yahoo.com, royalwatcher.com, borneobulletin.com.bn
***
W najbliższym czasie Blue Blood czekają gruntowne zmiany, przede wszystkim szaty graficznej, które potrwają najprawdopodobniej tydzień. W tym czasie nie będą pojawiały się żadne posty, blog zostanie też czasowo ZAMKNIĘTY od poniedziałku, 5 sierpnia, abyśmy mogły je wprowadzać powoli i na spokojnie. Mamy nadzieję, że obędzie się bez większych trudności, a Wam nowy wygląd zrekompensuje naszą kilkudniową nieobecność. Za wszelkie utrudnienia przepraszamy.
Hej, z góry przepraszam za kłopot.
OdpowiedzUsuńJakieś dwa miesiące temu zadałam wam pytanie w sekcji "Królewskie odpowiedzi" dotyczące korespondowania z Belgią. A że zbliżają się urodziny księcia Gabriela, bardzo prosiłabym o odpowiedź na nie :)
Dziękuję
Bardzo przepraszam, musiałyśmy przeoczyć Twój komentarz :) Już odpowiedziałam
UsuńInteresująca i egzotyczna koncepcja wyboru nowego króla co pięć lat. Również kosztowna, zwracając uwagę na całą oprawę ceremonii koronacji.
OdpowiedzUsuńA ja nie mogę wyjść z podziwu ile pracy włożyłaś w napisanie tego postu. Dziękuję za dawkę naprawdę interesujących informacji �� pozdrawiam Kasia
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję, rzeczywiście zajęło mi to trochę dłużej niż myślałam, a i sam post tez wyszedł znacznie dłuższy niż planowałam :)
Usuń