I tak oto dotarliśmy do samego końca naszej serii o rezydencjach, pałacach i miejscach zamieszkania poszczególnych członków europejskich monarchii panujących. Na ten moment to już koniec, choć prawdopodobnie latem (ale na pewno nie za tydzień) pojawi się jeszcze notka (lub notki) o letnich rezydencjach rodzin królewskich. Tradycyjnie inne posty z serii znajdziecie TUTAJ, a tymczasem zapraszamy do ostatniej, dziesiątej, poświęconej rezydencjom belgijskiej rodziny królewskiej.
Palais Royal de Bruxelles (Royal Palace of Brussels)
 |
| Alvesgaspar, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons |
Lokalizacja: Centrum Brukseli, przed Parkiem Brukselskim, od którego jest oddzielony Paleizenplein/Place des Palais.
Historia: Pierwszy budynek, którym był prawdopodobnie ufortyfikowany zamek, wzniesiono w tym miejscu już na przełomie XI i XII wieku; należał on do książąt Brabancji. Niestety, spłonął doszczętnie w pożarze w 1731, a na jego ruinach powstał następnie jeden z brukselskich placów, Place Royale.
W tym samym czasie w Brukseli powstał Park Brukselski oraz Pałac Narodu, a tam, gdzie obecnie stoi Pałac Królewski, stały wówczas dwa nowo wybudowane dwory, z których jeden służył jako rezydencja opata Coudenberg, a w drugim mieszkali członkowie rządu. Oba budynki dzieliła wówczas ulica. Po kongresie wiedeńskim w 1814, kiedy Bruksela, obok Hagi stała się stolicą nowego Zjednoczonego Królestwa Niderlandów, by utworzyć Pałac dla króla Willema I, zdecydowano się połączyć oba wspomniane dwory galerią wybudowaną właśnie na wspomnianej ulicy. Nie wprowadzono także większych zmian w pokojach, które zostały tylko nieznacznie odświeżone, dlatego też niektóre z nich przetrwały do dzisiaj właściwie nienaruszone.
 |
| Marianne Petit - Kleis.free.fr, CC BY-SA 3.0, via Wikimedia Commons |
Po rewolucji belgijskiej, w wyniku której Belgia uzyskała niepodległość, Pałac stał się własnością pierwszego króla Belgów Leopolda I, ale kolejne zmiany w nim wprowadził dopiero jego syn i następca Leopold II. Uznał, że Pałac jest zbyt skromny jak na króla, zabrał się więc za jego rozbudowę, która trwała aż do jego śmierci w 1909. Wtedy też Pałac prawie dwukrotnie zwiększył swoją powierzchnię i zyskał wygląd znany nam obecnie.
Funkcje: oficjalne. Pałac Królewski jest miejscem pracy króla Philippe’a i królowej Mathilde; to tutaj głównie udzielają audiencji, przyjmują gości, organizują spotkania, wydają obiady, bankiety, świąteczne koncerty czy noworoczne przyjęcia. Pałac mieści także biura rodziny królewskiej, dwór królewski oraz oficjalne apartamenty, w których zatrzymują się przybywający do Belgii głowy państw. To właśnie tutaj, w Sali Tronowej, odbyła się ubiegłoroczna ceremonia z okazji 18. urodzin księżniczki Elisabeth (KLIK).
Zwiedzanie: Pałac jest otwierany dla zwiedzających każdego lata po Święcie Narodowym 21 lipca, można go zwiedzać od wtorku do niedzieli do początku września. Co ciekawe, jako jedyny w naszej kończącej się serii postów nie sprzedaje biletów - wstęp jest darmowy.
Ciekawostka: Jedną z ciekawszych komnat Pałacu jest tzw. Sala Luster (The Hall of the Mirrors) dodana przez króla Leopolda, która według jego zamierzeń miała przywoływać Kongo, ówczesną belgijską kolonię. Król zaplanował ozdobienie ścian alegorycznymi afrykańskimi scenami, ale zmarł zanim udało mu się wcielić plan w życie. Jego następca, Albert I, zamiast tego udekorował salę lustrami, od których wzięła się jej dzisiejsza nazwa. Dopiero królowa Paola w 2002 postanowiła dokończyć dzieła Leopolda II (choć lustra zostały) i z jej inicjatywy artysta Jan Fabre zainstalował na suficie ponad milion muszli tajskiego żuka (Thai Jewel Beetles), nadając sufitowi zielony odcień. Takiego samego koloru jest wiszący w sali żyrandol. Efekt oceńcie sami.
Château de Laeken
Lokalizacja: Laeken, północno-zachodnia dzielnica Brukseli, około 5 kilometrów na północ od centrum.
Historia: Pałac, początkowo znany jako zamek Schonenberg (stąd też obecnie często mylnie nazywany jest zamkiem Laeken), wybudowano w latach 1782-1784 jako letnią rezydencję namiestników Niderlandów, wówczas austriackiej arcyksiężniczki Marii Christiny i jej męża, księcia Alberta von Sachsen-Teschen. Projekty rezydencji wykonał francuski architekt Charles de Wailly pochodzący z Francji, a głównym architektem, który wcielił je w życie był Louis Montoyer. Ogrody zamkowe zaprojektował znany angielski architekt krajobrazu Lancelot (Capability) Brown.
W czasie rewolucji francuskiej, dziesięć lat po wybudowaniu Pałacu, kiedy tereny obecnej Belgii zostały zaanektowane przez Francję, arcyksiężniczka z mężem musiała uciekać. Majątek ostatecznie sprzedali; ziemie zostały podzielone, a Pałac czekała rozbiórka, przed którą uchronił go Napoleon Bonaparte. Po raz pierwszy przybył tutaj w lipcu 1803 i tak mu się on spodobał, że postanowił go kupić i przywrócić do dawnej świetności. Zatrudnił w tym celu architekta Françoisa-Josepha Henry’ego z Brukseli, który wykonał niezbędne prace. Cesarz przebywał tutaj kilkukrotnie, także z Cesarzową Josephine, której przekazał posiadłość po rozwodzie w 1810. Tutaj także przybył w czerwcu 1815, tuż przed bitwą pod Waterloo, po której abdykował.
Później w tym samym roku, kiedy utworzono Królestwo Niderlandów, Pałac stał się własnością Willema I, który z pomocą architekta Françoisa-Josepha Henry’ego powiększył posiadłość o oranżerię i teatr.
Po uzyskaniu przez Belgię niepodległości w 1831, kolejnym właścicielem Pałacu był pierwszy król Belgów Leopold I, który wprowadził się w dniu swojej koronacji, 21 lipca 1831. Podobnie jak w przypadku Pałacu Królewskiego w Brukseli, za jego panowania nie zaszły w posiadłości większe zmiany. Na początku 1890 kopuła i północne skrzydło Pałacu ucierpiało w pożarze; zaraz jednak ruszyła odbudowa nadzorowana przez Alphonse’a Balat, który dodał także dwa pawilony po obu stronach głównego budynku. Na początku XX wieku Leopold II zlecił budowę dwóch dodatkowych skrzydeł; w prawym skrzydle miały się mieścić prywatne apartamenty rodziny królewskiej, a lewe miało zostać przeznaczone dla przybywających gości. Prace zakończyły się dopiero po jego śmierci w 1909.
Embed from Getty Images
 |
| Jedno z oficjalnych zdjęć z Elisabeth wykonane na zamku Laeken z okazji jej 18. urodzin © Michel Gronemberger Photographe |
Mieszkańcy: Król Philippe i królowa Mathilde z dziećmi. Para wprowadziła się tuż po swoim ślubie w 1999.
Funkcje: mieszkalne i oficjalne - para królewska często wydaje w Pałacu obiady czy kolacje i przyjmuje gości.
Zwiedzanie: Sam Pałac nie jest udostępniony turystom, zwiedzać można jedynie szklarnie The Royal Greenhouses wybudowane z inicjatywy Leopolda II w celu przechowywania jego ogromnej kolekcji egzotycznych i rzadkich kwiatów i drzew, z których wiele pochodzi z Konga. Szklarnie są otwarte przez trzy tygodnie od połowy kwietnia do początków maja. Więcej informacji TUTAJ.
Ciekawostka: Tympanon neoklasycznego budynku zdobi płaskorzeźba belgijskiego rzeźbiarza Gillesa-Lamberta Godecharle przedstawiająca czas, który panuje nad godzinami, porami dnia i roku.
 |
| wikipedia.org |
Château du Belvédère
Lokalizacja: Laeken, około jednego kilometra od Pałacu Laeken, na terenie tego samego parku.
Historia i obecni mieszkańcy: Rezydencja została wybudowana pod koniec lat 80. XVIII wieku i dopiero w 1867 została zakupiona przez króla Leopolda II, który przeznaczył ją dla swojej siostry, Cesarzowej Meksyku Charlotte. Od 1959 mieszkają w nim król Albert i królowa Paola, którzy wychowywali w nim swoje dzieci. Po wstąpieniu Alberta na tron, zdecydowali się tutaj zostać zamiast przeprowadzać się do Pałacu Laeken, który tradycyjnie był rezydencją monarchy.
Więcej na temat rezydencji pisała Wam Justyna i tam też odsyłam po więcej ciekawostek: KLIK.
Księżniczka Astrid i książę Lorenz
Razem z dziećmi mieszkają w willi Schonenberg, w tej samej okolicy co Pałace Laeken czy Belvédère i zaledwie kilka kroków od Château du Stuyvenberg, w którym 5 grudnia 2014 zmarła królowa Fabiola. Willa została wybudowana w 1998; wcześniej rodzina mieszkała w willi na terenie Pałacu Królewskiego w Brukseli.
Książę Laurent i księżna Claire
Razem z trójką swoich dzieci mieszkają w willi Clémentine w Tervuren, kilkanaście kilometrów od centrum Brukseli, która została wybudowana specjalnie dla księcia w 1993.
Źródło: wikipedia.org, unofficialroyalty.com, monarchie.be, introducingbrussels.com
Z zewnątrz nie są zbyt piękne. Ale wewnątrz bardzo ładne.
OdpowiedzUsuńA mnie dla odmiany wszystkie się podobają. Powiedzenie "każda potwora znajdzie swojego amatora" jak widać dotyczy też budynków. :)
UsuńNie sądziłam, że Pałac w Laeken jest tak rozległy. Bardzo ładny jest też Pałac Belvedere. Generalnie, podobają mi się wszystkie. Dziękuję za bardzo ciekawy post:) Szkoda, że to już koniec:(
OdpowiedzUsuńChâteau de Laeken robi wielkie wrazenie przez... swoja wielkosc.
OdpowiedzUsuńWilla Astrid wydaje sie sympatyczna, ale najprzytulniejszym domostwem - willa Laurenta.
Oczarowała mnie Sala Luster - z tą zielenią niezwykle oryginalna.
OdpowiedzUsuń