Przystojny książę pochodzący z Włoch i piękna francuska aktorka - co ich połączyło? Ich historia jest wyjątkowa i jedyna w swoim rodzaju, niemal jak współczesna wersja bajki o Kopciuszku.
22 czerwca 1972 w Genewie, na wygnaniu, książę Vittorio Emanuele, ostatni następca tronu Włoch, i jego żona, Marina Ricolfi Doria, była narciarka wodna włoskiego pochodzenia, powitali na świecie swoje jedyne dziecko, syna, Emanuele Filiberto Umberto Reza Ciro René Maria di Savoia. Chłopiec urodził się na wygnaniu w Ojczyźnie matki jako wnuk ostatniego króla Włoch, i tam też pobierał edukację. Do 1990 uczył się w La Rosey High School w Lozannie. W jednym w wywiadów udzielonym trzy lata temu opowiadał: "Nie miałem takiego dzieciństwa jak moi rówieśnicy. Oni chodzili po szkole do parku, a ja musiałem wracać do domu eskortowany [przez uzbrojonych policjantów] w samochodzie." W wieku 18 lat chciał studiować architekturę, ale zamiast niej pochłonął go świat finansów i przez piętnaście następnych lat pracował jako bankier, najpierw w Republic National Bank of New York, a później w Syz Bank.
Embed from Getty Images
Clotilde Marie Pascale Courau przyszła na świat 3 kwietnia 1969 w Levallois-Perret we Francji jako córka Jean-Claude'a Courau i Catherine du Pontavice des Renardières. Ma trzy siostry, co ciekawe imiona wszystkich trzech także zaczynają się na literę "C": Christine, Camille i Capucine. Swoją aktorską karierę rozpoczęła w 1988 od roli Elyssy w mini-serialu telewizyjnym Civilisations. W 1991 została nominowana do Césara, francuskiego odpowiednika Oscara, prestiżowej nagrody filmowej w kategorii "Najbardziej obiecująca aktorka". Satuetki wprawdzie nie zdobyła, (później została do niej nominowana jeszcze w 1996 w kategorii "Najlepsza aktorka drugoplanowa" i "Najbardziej obiecująca aktorka" za rolę w filmie Élisa), ale może pochwalić się innymi odznaczeniami: Europejską Nagrodą Filmową w kategorii "Najlepsza Aktorka" za rolę w filmu Le petit criminel (1990), nagrodą Suzanne Bianchetti (1995) i nagrodą Romy Schneider (2000).
Embed from Getty Images
Tych dwoje przedstawił sobie książę Albert z Monako podczas charytatywnego pojedynku szermierczego w kwietniu 2000. Jak powiedział przy okazji jednego z wywiadów w 2014 Emanuele, "Ona pochodzi z rodziny... nie lubię mówić biednej, ale musiała pracować, aby opłacić naukę, walczyć o to, co chciała". Emanuele i Clotilde stanęli do pojedynku, jak wspominał w tym samym wywiadzie książę, "chciała mnie przewrócić [pokonać], bo byłem wszystkim, co nienawidziła w całym swoim życiu. Ja z kolei chciałem ją znokautować, by zdobyć jej serce, bo byłem już w niej wtedy trochę zakochany; była bardzo piękna i bardzo intrygująca." Pojedynek wygrał książę i resztę wieczoru spędzili, rozmawiając przy wspólnej kolacji.
 |
| pinterest.com |
22 czerwca 1972 w Genewie, na wygnaniu, książę Vittorio Emanuele, ostatni następca tronu Włoch, i jego żona, Marina Ricolfi Doria, była narciarka wodna włoskiego pochodzenia, powitali na świecie swoje jedyne dziecko, syna, Emanuele Filiberto Umberto Reza Ciro René Maria di Savoia. Chłopiec urodził się na wygnaniu w Ojczyźnie matki jako wnuk ostatniego króla Włoch, i tam też pobierał edukację. Do 1990 uczył się w La Rosey High School w Lozannie. W jednym w wywiadów udzielonym trzy lata temu opowiadał: "Nie miałem takiego dzieciństwa jak moi rówieśnicy. Oni chodzili po szkole do parku, a ja musiałem wracać do domu eskortowany [przez uzbrojonych policjantów] w samochodzie." W wieku 18 lat chciał studiować architekturę, ale zamiast niej pochłonął go świat finansów i przez piętnaście następnych lat pracował jako bankier, najpierw w Republic National Bank of New York, a później w Syz Bank.
Embed from Getty Images
Clotilde Marie Pascale Courau przyszła na świat 3 kwietnia 1969 w Levallois-Perret we Francji jako córka Jean-Claude'a Courau i Catherine du Pontavice des Renardières. Ma trzy siostry, co ciekawe imiona wszystkich trzech także zaczynają się na literę "C": Christine, Camille i Capucine. Swoją aktorską karierę rozpoczęła w 1988 od roli Elyssy w mini-serialu telewizyjnym Civilisations. W 1991 została nominowana do Césara, francuskiego odpowiednika Oscara, prestiżowej nagrody filmowej w kategorii "Najbardziej obiecująca aktorka". Satuetki wprawdzie nie zdobyła, (później została do niej nominowana jeszcze w 1996 w kategorii "Najlepsza aktorka drugoplanowa" i "Najbardziej obiecująca aktorka" za rolę w filmie Élisa), ale może pochwalić się innymi odznaczeniami: Europejską Nagrodą Filmową w kategorii "Najlepsza Aktorka" za rolę w filmu Le petit criminel (1990), nagrodą Suzanne Bianchetti (1995) i nagrodą Romy Schneider (2000).
Embed from Getty Images
Tych dwoje przedstawił sobie książę Albert z Monako podczas charytatywnego pojedynku szermierczego w kwietniu 2000. Jak powiedział przy okazji jednego z wywiadów w 2014 Emanuele, "Ona pochodzi z rodziny... nie lubię mówić biednej, ale musiała pracować, aby opłacić naukę, walczyć o to, co chciała". Emanuele i Clotilde stanęli do pojedynku, jak wspominał w tym samym wywiadzie książę, "chciała mnie przewrócić [pokonać], bo byłem wszystkim, co nienawidziła w całym swoim życiu. Ja z kolei chciałem ją znokautować, by zdobyć jej serce, bo byłem już w niej wtedy trochę zakochany; była bardzo piękna i bardzo intrygująca." Pojedynek wygrał książę i resztę wieczoru spędzili, rozmawiając przy wspólnej kolacji.
 |
| dailymail.co.uk |
Ci jednak, którzy myśleliby, że oboje są sobą zauroczeni, są w błędzie. Książę był wprawdzie zakochany po uszy, ale jego wybranka nie. Dwa dni później wysłał ukochanej bukiet róż do Paryża, gdzie wówczas mieszkała, z podpisem "Tęsknię za Tobą". Mimo że nie dał jej swojego numeru telefonu, Clotilde znalazła sposób, by się z nim skontaktować. Nie była tak zafascynowana księciem, jak on nią, więc powiedziała: "Jak możesz pisać, że za mną tęsknisz, skoro mnie nie znasz? I nie lubię róż." Jak wspomniał w późniejszym wywiadzie Emanuele, wysłał jej więc... kaktusa.
Embed from Getty Images
Od tamtego momentu zaczęli się spotykać, a w 2003 wszystko potoczyło się bardzo szybko - Clotilde zaszła w ciążę. Dla księcia to była "niespodzianka, wspaniała niespodzianka". W jednym z wywiadów powiedział też: "Skłamałbym mówiąc, że dziecko nie przyspieszyło decyzji o małżeństwie. Ludzie mówią, że [Clotilde] zrobiła to specjalnie i tak dalej, ale w dzisiejszych czasach, kiedy nie chcesz mieć dziecka, nie masz dziecka." Książę oświadczył się swojej wybrance przypuszczalnie wiosną 2003, podarowując jej pierścionek z wysadzaną diamentami obrączką oraz rubinem w kształcie serca, zaprojektowany przez Fawaza Gruozi'ego i wykonany przez jego firmę jubilerską De Grisogono (na jednym ze zdjęć poniżej). "Clotilde i ja pobieramy się, ponieważ się kochamy, nasza historia jest niczym z bajki. Nie mogłem prosić o nic więcej z życia." - mówił w wywiadzie zakochany Emanuele.
 |
| Wakacje na Sycylii, kwiecień 2003 - theroyalforums.com |
Nie wszystko układało się jednak pomyślnie. Trzeba było w końcu poprosić o zgodę rodziców, którzy nic jeszcze nie wiedzieli na temat wnuka w drodze. Jak wspominał w jednym z wywiadów przed ślubem książę, niezbyt dobrze przyjęli tę informację zwłaszcza jego rodzice, którzy byli w szoku. "Kilka razy się nawet pokłóciliśmy, ale zaczęli rozumieć mój punkt widzenia. Uświadomili sobie, że jestem szczęśliwy, więc wyrazili zgodę na ślub" - opowiadał.
Embed from Getty Images
Zaręczyny ogłoszono oficjalnie 10 lipca 2003, kiedy to wydano poniższe oświadczenie:
"Dwór rodziny książęcej Savoy jest zachwycony mogąc poinformować o zbliżającym się ślubie Jego Królewskiej Wysokości Księcia Emanuele Filiberto di Savoia i panny Clotilde Courau, który odbędzie się w Rzymie 25 września 2003 w Bazylice Matki Bożej Anielskiej i Męczenników."
 |
| pinterest.com |
Tak jak zapowiadano, 25 września 2003 w Bazylice Matki Bożej Anielskiej i Męczenników w Rzymie 31 -letni książę Emanuele Filiberto, wnuk ostatniego króla Włoch, i 34-letnia Clotilde Courau, będąca wówczas w szóstym miesiącu ciąży francuska aktorka, stanęli przed ołtarzem w tym samym miejscu, w którym w 1896 pobrali się dziadkowie księcia, król Vittorio Emanuele III i królowa Elena. Mimo że monarchia we Włoszech długo wcześniej została zniesiona, ślub, który zgromadził 1360 gości, szybko został okrzyknięty ślubem roku. Na świadka para nie mogła wybrać nikogo innego jak tylko księcia Alberta z Monako. Książę i jego wybranka złożyli przysięgę w języku włoskim; Clotilde z nieco francuskim akcentem. Po ceremonii odbyły się dwa przyjęcia: jedno dla 500 osób, drugie dla 200.
 |
| pinterest.com |
 |
| The Royal Treatment / allroyal.wordpress.com |
Panna młoda zaprezentowała się w dosyć prostej i skromnej sukni od Valentino, ozdoionej delikatną koronką u dołu, jednak dobrała do niej okazałą biżuterię: tiarę i kolczyki z różowych turmalin pochodzące ze skarbca rodziny Savoy. Nie zapominajmy także o bukiecie złożonym z blado różowych róż.
Embed from Getty Images
Embed from Getty Images
Miesiąc miodowy trwał tylko kilka dni, które nowożeńcy spędzili we Florencji. Clotilde zdecydowała się kontynuować karierę aktorską pod nazwiskiem panieńskim, ale jako księżna Wenecji angażuje się też w działalność dobroczynną.
 |
| We Florencji, przełom września i października 2003 - tricolore-italia.com |
"Jego Królewska Wysokość Książę Neapolu, Vittorio Emanuele z radością ogłasza, że wczoraj, 28 grudnia o godzinie 19:32 w Genewie księżna Clotilde urodziła dziewczynkę. Mała księżniczka i jej matka cieszą się świetnym zdrowiem"- taki oto komunikat został wydany 29 grudnia 2003. Księżniczka otrzymała imiona Vittoria (na cześć dziadka ze strony ojca) Cristina Adelaide Chiara Maria (poniżej zdjęcie z jej chrzcin). Niemal trzy lata później, 16 sierpnia 2006 o godzinie 16:30, Clotilde i Emanuele ponownie zostali rodzicami dziewczynki, która otrzymała imiona Luisa Giovanna Agata Gavina Bianca Maria.
Embed from Getty Images
Pomimo tego, że Clotilde nadal jest aktorką (w ciągu ostatnich kilku lat zagrała m.in. w Tous les soleils, Babysitting czy L'Ombre des femmes, a w zeszłym roku w Le Ciel attendra), a Emanuele'a Włosi wielokrotnie mogli oglądać w telewizji, gdzie wystąpił m.in. we włoskiej wersji Tańca z gwiazdami ("Ballando con le stelle") czy na Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo, a nawet w reklamach (reklamował oliwki, które "sprawiają, że czujesz się jak król"); chronią prywatność swoich córek i zapewniają im takie dzieciństwo, jakie mają ich rówieśnicy, z dala od blasku fleszy.
 |
| pinterest.com |
Źródło: wikipedia.org, theroyalforums.com, oggi.it, gossippiu.com, standard.co.uk, tricolore-italia.com, corriere.it, bbc.co.uk
Chyba cos nie tak z datami urodzin i wielkiem małżonków. Ona jest od niego 2 lata starsza czy 8 lat mlodsza??
OdpowiedzUsuńClotilde jest starsza od Emenuele'a o trzy lata, zamiast 3 wpisałam 2, już poprawiam ;)
UsuńOni przypadkiem nie mieli kryzysu, który miał zakończyć się rozwodem?
OdpowiedzUsuńPonadto adoptowali jakąś dziewczynkę, czy chłopca z Afryki, tyle, że nie wiem, czy dziecko mieszka z nimi na stałe.
Żeby z finansisty stać się celebrytą... eh...
O kryzysie faktycznie przez jakiś czas było dosyć głośno w mediach (podobnie jak nie tak dawno o trzeciej ciąży Clotilde), ale oni sami nigdy się na ten temat nie wypowiadali i na żaden rozwód się nie zanosi, więc to przypuszczalnie była tylko plotka. Może faktycznie mieli jakiś kryzys, a może wcale nie?
UsuńCo do dzieci, to faktycznie "adoptowali" dwóch chłopców z Kenii, którzy jednak mieszkają na stałe w Afryce, a Emanuele i Clotilde wspierają ich finansowo i odwiedzają co jakiś czas.