Po tak entuzjastycznym przyjęciu pierwszego postu z nowej serii (bardzo dziękujemy za wszystkie Wasze komentarze), nie mogłam długo czekać z publikacją kolejnego. Dlatego dzisiaj zapraszam Was na krótką wycieczkę do Anglii, do najważniejszych rezydencji zamieszkanych przez brytyjską rodzinę królewską.
Buckingham Palace
 |
| "Buckingham Palace" by It's No Game is licensed under CC BY 2.0 |
Lokalizacja: centrum Londynu, dzielnica rządowa Westminster
Historia: Buckingham House został zbudowany w 1701 dla księcia Buckingham. W 1761 kupił go król George III dla swojej żony, królowej Charlotte i uczynił go rezydencją swojej rodziny. W ciągu kolejnych lat i panowania kolejnych monarchów, rezydencję stopniowo rozbudowywano. W 1826 George IV postanowił przekształcić ją w olbrzymi pałac. Zadanie powierzył architektowi Johnowi Nash, a po nim dzieło kontynuował Edward Blore. W tym właśnie okresie Pałac przybrał kształt znany nam obecnie. Rozbudowę zakończono ostatecznie w 1847.
 |
| Rycina Pałacu Buckingham autorstwa J Woods na podstawie obrazu Hablota Browne'a i R Garlanda z 1837. Domena publiczna. |
Mieszkańcy: Pierwszym monarchą, który zamieszkał w Pałacu, była królowa Victoria w lipcu 1837, tuż po objęciu tronu. Od tamtej pory Pałac Buckingham jest oficjalną londyńską siedzibą brytyjskiego władcy, obecnie królowej Elżbiety i księcia Edynburga.
Funkcje: Pałac jest miejscem zamieszkania oraz pracy królowej, mieszczą się w nim także biura dalszych członków rodziny; odbywają się tutaj inwestytury, audiencje, spotkania, przyjęcia (w tym Garden Parties) czy bankiety. Przyjmuje się w nim także zagranicznych gości.
Zwiedzanie: Apartamenty państwowe są udostępniane zwiedzającym latem każdego roku (w tym roku od 25 lipca), oraz w wybrane daty w okresie zimowym i wiosennym, kiedy królowa nie przebywa w Pałacu. Więcej przydatnych informacji: LINK.
Ciekawostka: Pałac Buckingham posiada dokładnie 775 pokoi, w tym 19 sal państwowych, 52 sypialnie rodziny królewskiej i gości, 188 sypialni dla pracowników, 92 biura i 78 łazienek.
Clarence House
Lokalizacja: Londyn, nieopodal Pałacu Buckingham i w bliskim sąsiedztwie Pałacu św. Jakuba
Historia: Został wybudowany w latach 1825-1827 według projektu Johna Nasha dla ówczesnego księcia Clarence Williama, który w trzy lata po zakończeniu budowy został królem Williamem IV, ale nawet wówczas nie wyprowadził się, tak jak jego poprzednicy, do Pałacu św. Jakuba. Po nim w rezydencji zamieszkała jego siostra, księżniczka Augusta, a następnie księżna Kentu, matka królowej Victorii. Pierwszy większy remont i rozbudowa odbyła się z inicjatywy księcia Edynburga Alfreda, po jego ślubie w 1874 z wielką księżną Marią Aleksandrowną. Dodano wówczas trzecie piętro oraz rosyjską prawosławną kaplicę dla księżnej na pierwszym piętrze, a główne wejście przeniesiono na południową stronę rezydencji, gdzie pozostaje do dziś. W 1900, po śmierci Alfreda, do Clarence House wprowadził się jego młodszy brat Arthur, książę Connaught i Strathearn z rodziną W latach 30. XX przez krótki okres działała tutaj biblioteka uczelni School of Oriental and African Studies tworzącej Uniwersytet Londyński. W czasie II wojny światowej rezydencja była używana przez Czerwony Krzyż i organizację St John’s Ambulance Brigade, została też wówczas zniszczona w wyniku bombardowań, a po zakończeniu wojny wyremontowana i w 1947 wprowadzili się tutaj świeżo po ślubie wówczas księżniczka Elżbieta i książę Philip. Następnie, od 1953 aż do swojej śmierci w 2002, mieszkała w niej Królowa-Matka Elżbieta (początkowo z młodszą córką Małgorzatą). Kolejny gruntowny remont miał miejsce w latach 2002-2003. Dekoracją wnętrz zajął się wówczas Robert Kime.
 |
| Rysunek Clarence House z 1874, opublikowany w czasopiśmie The Graphic. Domena publiczna. |
Mieszkańcy: Obecnymi mieszkańcami są książę Walii i księżna Kornwalii. Książę Karol wprowadził się ponownie (wcześniej mieszkał tutaj we wczesnym dzieciństwie razem z rodzicami i młodszą siostrą) wraz z synami, którzy zajęli czwarte piętro, świeżo po remoncie, 4 sierpnia 2003, w rocznicę urodzin swojej babki.
Funkcje: Clarence House jest obecnie oficjalną siedzibą księcia Walii i księżnej Kornwalii, ale poza tym mieszczą się tutaj także ich biura, a w głównych pokojach na parterze lub w ogrodach para książęca wydaje przyjęcia i przyjmuje zagranicznych gości.
Zwiedzanie: Publiczne pomieszczenia na parterze rezydencji są udostępniane zwiedzającym zazwyczaj w sierpniu każdego roku. Konieczna jest wcześniejsza rezerwacja. Więcej informacji: LINK.
Ciekawostka: W Clarence House przez kilka miesięcy, do swojego ślubu z księciem Walii 29 lipca 1981, mieszkała Lady Diana Spencer, która wprowadziła się tuż po ogłoszeniu zaręczyn. Tutaj też spędziła ostatnią noc przed ślubem.
Lokalizacja: Londyn, dzielnica Royal Borough of Kensington and Chelsea, w odległości 2 mil od Pałacu Buckingham
Historia: Pałac Kensington był oryginalnie jakobińską rezydencją pochodzącą z roku 1605 znaną jako Nottingham House. W drugiej połowie XVII wieku należał do hrabiego Nottingham, od którego kupili ją w lecie 1689 król William III i królowa Mary II. Para kilka miesięcy wcześniej wstąpiła razem na tron i zaczęła szukać lepszej dla chorowitego Williama rezydencji. Zaraz po nabyciu Nottingham House zlecili jego rozbudowę i generalny remont Christopherowi Wrenowi. Aby zaoszczędzić czas i pieniądze architekt utrzymał budowlę w nienaruszonym stanie i dodał trzykondygnacyjny pawilon w każdym z czterech rogów rezydencji, a następnie skrzydła północne i południowe. Prace zakończyły się jeszcze w tym samym roku i przez następne 70 lat, aż do śmierci George’a II w 1760, był ulubioną siedzibą brytyjskich monarchów, choć oficjalnie wciąż pozostawał nią Pałac św. Jakuba. Tutaj także urodziła się i spędziła całe swoje dzieciństwo królowa Victoria, ale wyprowadziła się do Pałacu Buckingham tuż po objęciu tronu.
Mieszkańcy: Pałac jest naprawdę spory i zawiera apartamenty znacznej większości rodziny królewskiej, dlatego też zajmiemy się tylko jego obecnymi mieszkańcami. Apartament 1A zamieszkują oczywiście książę i księżna Cambridge wraz z dziećmi. Ich najbliższymi sąsiadami są książę i księżna Gloucester, zamieszkując apartament nr 1. Po drugiej stronie mieści się apartament nr 10, dom księcia Michaela i księżnej Marie-Christine z Kentu. Na terenie Pałacu stoją także mniejsze domki, obecnie zamieszkane przez księcia i księżną Kentu (Wren House) oraz księżniczkę Eugenie i Jacka Brooksbanka (Ivy Cottage); a także Nottingham Cottage, którego mieszkańcami jeszcze nie tak dawno byli książę i księżna Sussex, a wcześniej książę i księżna Cambridge.
Prince Harry, Meghan Markle, Prince William, Kate, and 11 other royals all live in the same palace — here's a breakdown of their lavish quarters https://t.co/B7BfXsSkpG pic.twitter.com/HzUuDi5kHa
— Business Insider (@BusinessInsider) May 7, 2018
Funkcje: W pałacu, poza prywatnymi apartamentami, znajdują się także biura królewskie - par książęcych Gloucester, Kent oraz księcia Michaela i Marie-Christine z Kentu - oficjalne apartamenty, w których organizuje się często wydarzenia i spotkania; oraz siedziba Royal Ceremonial Dress Collection opiekującej się elementami strojów królewskich od XVIII wieku po dzień dzisiejszy. Historyczne części Pałacu są udostępniane zwiedzającym.
Zwiedzanie: Turyści mogą zwiedzać apartamenty państwowe króla Williama III i królowej Mary II (King’s State Apartments i Queen’s State Apartments), Oranżerię (obecnie zamkniętą ze względu na remont) czy czasowe i stałe wystawy. Więcej przydatnych informacji LINK.
Ciekawostka: Pałac Kensington pokochają z pewnością miłośnicy historii o duchach, bo grasuje ich tam ponoć całkiem sporo. Mówi się o duchach króla George’a II czy królowej Mary, ale krąży także historia, że apartament 1A należący niegdyś do księżniczki Małgorzaty, jest najbardziej nawiedzonym domem w Pałacu. Jej oficjalny biograf Christopher Warwick przytacza historię gospodyni księżniczki, która w korytarzu przed salonem zobaczyła kiedyś kobiecą postać w tzw. regency dress, angielskiej sukni popularnej na przełomie XVIII i XIX wieku.
Windsor Castle
 |
| "Windsor Castle" by Mike McBey is licensed under CC BY 2.0 |
Lokalizacja: Windsor, około godziny jazdy samochodem na zachód od Londynu
Historia: Swymi początkami sięga XI wieku. Został zbudowany na polecenie Williama Zdobywcy po najeździe Normanów na Anglię w 1066 jako forteca z Okrągłą Wieżą i murami obronnymi, rozbudowywaną i przebudowywaną przez kolejnych władców. Sto lat później Henryk II odbudował znaczną część fortecy, zastępując drewnianą konstrukcję kamienną. Edward III w latach 30. XIV wieku dodał St. George's Hall na użytek rycerzy nowo założonego Zakonu Podwiązki, a Edward IV Kaplicę św. Jerzego. Zamek przetrwał burzliwy okres angielskiej wojny domowej, choć i ona pozostawiła na nim swoje piętno. Po przywróceniu pokoju i monarchii w 1660 Charles II zabrał się za jego odbudowę, chcąc uczynić zamek tak wspaniałym, jak to możliwe. Z pomocą architekta Hugh May’a, artysty do malowideł ściennych i sufitowych Antonio Verro i słynnego rzeźbiarza Grinlinga Gibbonsa wypełnił wnętrza barokowymi ozdobami, podziwianymi po dziś dzień. Po kolejnym okresie zaniedbania w XVIII wieku George III i George IV przebudowali wnętrza, tworząc obecne apartamenty państwowe wypełnione rokokowymi, gotyckimi i barokowymi meblami. Z II wojny światowej, w trakcie której stanowił dom dla młodych księżniczek, Elżbiety i Małgorzaty, wyszedł cało, niestety ucierpiał w ogromnym pożarze z 1992.
 |
| Wenceslaus Hollar, domena publiczna. |
Pierwszym brytyjskim monarchą, który uczynił zamek Windsor swoją rezydencją był Henry I, po nim zamek zamieszkiwali kolejni władcy, z których zdecydowana większość go uwielbiała, za wyjątkiem Edwarda VI, w krótkim okresie połowy XVI wieku, oraz króla Williama III sto lat później i jego następców z początków panowania dynastii hanowerskiej, którzy woleli swoje londyńskie siedziby. Dopiero w 1760 Windsor ponownie stał się ważnym centrum życia rodziny królewskiej dla George’a III i jego powiększającej się rodziny.
Mieszkańcy: Jest szczególnie bliski sercu królowej Elżbiety, która spędza w nim większość weekendów i okres wiosenny (marzec-kwiecień) ze Świętami Wielkanocnymi; oraz księcia Edynburga, który dzieli swój czas między Windsorem a Sandringham.
Funkcje: kiedyś obronne, obecnie mieszkalne (nie tylko na samym zamku, ale i w położonych nieco dalej, w Home Park i Windsor Great Park, rezydencjach, jak Royal Lodge, Frogmore House i Frogmore Cottage, będącego do niedawna domem pary książęcej Sussex i ich synka); zamek jest także miejscem ważnych uroczystości państwowych (często to w nim królowa przyjmuje zagranicznych gości i wydaje bankiety), oficjalnych (jak Święto Orderu Podwiązki co roku w czerwcu) i rodzinnych (kaplica św. Jerzego była i wciąż jest miejscem wielu królewskich ślubów, po raz ostatni Lady Gabrielli Windsor i Thomasa Kingstona w maju 2019).
Zwiedzanie: możliwe przez cały rok, można zobaczyć znaczną część zamku, w tym apartamenty państwowe, kaplicę św. Jerzego czy znajdujący się tutaj domek dla lalek królowej Mary. Bilety najlepiej kupić z wyprzedzeniem. Więcej informacji dla zainteresowanych: LINK.
Ciekawostka: Z 900-letnią historią, długością 800 metrów i powierzchnią 45 000 metrów kwadratowych, zamek Windsor jest najstarszym i największym wciąż zamieszkanym zamkiem na świecie.
Royal Lodge
Lokalizacja: Windsor Great Park w Windsorze, około 5 kilometrów na południe od zamku Windsor
Historia: Początki rezydencji są owiane tajemnicą, sięgają co najmniej połowy XVII wieku i raczej nie są związane z rodziną królewską. Do połowy XVIII była częścią sąsiadującej z nim mleczarni, a później domem zastępcy tzw. park rangera, który opiekował się pobliskim parkiem Windsor Great Park. Dopiero w 1812 na scenę wkracza król George IV, wówczas książę regent, który zamieszkał tutaj na czas remontu pobliskiej posiadłości Cumberland Lodge. Wkrótce później rozbudował Royal Lodge z zamiarem przyjęcia w nim gości podczas Royal Ascot. Obecny wygląd rezydencji zawdzięczamy Williamowi IV, który rozkazał wyburzyć dotychczasowy dom i wybudować go od podstaw, sam jednak w nim nie mieszkał - była to siedziba dworzan. Dopiero w 1931, po odnowieniu, kiedy to dodano dwa kolejne skrzydła, stało się ponownie wiejską rezydencją królewską, ówczesnego księcia Yorku (późniejszego króla George’a VI) i jego rodziny. Na terenie Royal Lodge znajduje się kilka mniejszych domków, w tym miniaturowy Y Bwthyn Bach, prezent od mieszkańców Walii dla księżniczki Elżbiety z 1932. Po śmierci króla George’a VI, wdowa po nim, Królowa-Matka nadal korzystała z posiadłości i tutaj też zmarła w marcu 2002.
Mieszkańcy: Od 2004 Royal Lodge jest prywatną rezydencją księcia Yorku Andrew, który ją wynajął od Crown Estate zarządzającej królewskimi posiadłościami na okres 75 lat, płacąc jednorazową kwotę 1 mln funtów i pokrywając w całości koszty gruntownej renowacji w wysokości ok. 7,5 mln funtów. Pomimo rozwodu w rezydencji mieszka też Sarah, księżna Yorku, dzieląc swój czas między Windsorem a Verbier w Szwajcarii, gdzie razem z księciem kupili dom (o którym więcej pisała Wam Agnieszka KLIK).
Funkcja: mieszkalna
Ciekawostka: W 1960 w Royal Lodge wykonano oficjalną sesję zdjęciową z okazji zaręczyn księżniczki Małgorzaty i Antony’ego Armstrong-Jonesa. Niemal 60 lat później w jej ślady poszła księżniczka Beatrice i to tutaj odbyła się zaręczynowa sesja jej i Edoardo.
Gatcombe Park
Lokalizacja: pomiędzy wioskami Minchinhampton i Avening w hrabstwie Gloucestershire
Historia: Rezydencja pochodzi z II połowy XVIII wieku. Została wybudowana w latach 1771-1774 dla lokalnego sukiennika Edwarda Shepparda. W 1814 kupił ją David Ricardo i odremontował według projektu George’a Basevi’ego. Wówczas powstała kamienna konstrukcja istniejąca do dzisiaj. Wewnątrz mieści się pięć głównych sypialni, cztery sypialnie dodatkowe, cztery salony, biblioteka, sala bilardowa oraz oranżeria. W 1940 odkupił ją od rodziny Ricardo kolekcjoner sztuki Samuel Courtauld, a kolejnym właścicielem był jego zięć, Butler of Saffron Walden, który w 1976 sprzedał posiadłość królowej Elżbiecie.
Mieszkańcy: Gatcombe Park jest prywatną rezydencją księżniczki Anne i jej męża, Tima Laurence’a. Księżniczka wprowadziła się tutaj w 1977 z pierwszym mężem, Markiem Phillips, i tutaj wychowywali swoje dzieci. Na terenie posiadłości mieszczą się także mniejsze domki, zamieszkane przez Petera z rodziną i Zarę i Mike'a Tindall z córkami.
Funkcja: mieszkalna, poza tym na terenie rezydencji co roku w pierwszy weekend sierpnia Mark Phillips przy udziale księżniczki Anne organizuje zawody jeździeckie Festival of British Eventing, a wiosną i jesienią odbywają się też inne zawody jeździeckie.
Ciekawostka: Królowa podarowała Gatcombe Park księżniczce Anne z okazji jej pierwszego ślubu. Po rozwodzie w 1992, Mark Phillips wyprowadził się, ale do tej pory jest sąsiadem byłej żony, jako że zachował zakupioną w trakcie małżeństwa Aston Farm na terenie posiadłości, w której nadal mieszka.
Bagshot Park
Lokalizacja: wieś Bagshot w południowo-wschodniej Anglii, w hrabstwie Surrey blisko granicy z Berkshire
Historia: Tereny Bagshot stanowiły ulubione miejsce polowań brytyjskich monarchów z dynastii Stuartów. Oryginalną posiadłość wybudowano w latach 1631-1633 dla króla Charlesa I według projektu Inigo Jonesa. Stała się ona własnością Korony, która wynajmowała go kolejnym najemcom, w tym dalekiemu krewnemu obecnej księżnej Kornwalii, George’owi Keppel, 3. hrabiemu Albermarle. W 1798 dworek przebudowano dla księcia Clarence Williama (późniejszego Williama IV), który mieszkał w nim do 1816. Następnie stał się domem ówczesnej pary książęcej Gloucester (księżniczki Mary, córki George’a III, i jej męża, księcia Williama Fredericka), a później, na początku lat 60. XIX wieku, przekazano go Sir Jamesowi Clarkowi, medykowi królowej Victorii. Po jego śmierci królowa kazała posiadłość gruntownie odnowić, by podarować ją swojemu trzeciemu synowi. Stary dworek wyburzono, a w jego miejscu w latach 1875-1879 wybudowany został nowy, którego pierwszymi mieszkańcami zostali książę i księżna Connaught i Strathearn. Książę Arthur pozostał w nim aż do swojej śmierci w 1942. Po II wojnie światowej Bagshot Park do 1996 wydzierżawiono Ministerstwu Obrony, który wykorzystywał go jako siedzibę Army Chaplains Department.
Mieszkańcy: Obecnymi mieszkańcami Bagshot Park są hrabia i hrabina Wessex z dziećmi. Książę Edward wynajął posiadłość w marcu 1998 na okres 50 lat (później wydłużył do 150 lat), wcześniej pokrywając ponad połowę kosztów renowacji.
Funkcja: mieszkalna
Ciekawostka: W posiadłości znajduje się sala bilardowa z indyjskimi elementami dekoracyjnymi, a to za sprawą księcia i księżnej Connaught i Strathearn, którzy przez pewien czas mieszkali w Indiach. Tak bardzo zafascynowały ich drewniane dzieła, które zobaczyli w mieście Lahaur w indyjskim stanie Pendżab (obecnie Pakistan) stworzone przez Mayo School of Industrial Arts, że postanowili udekorować na ich wzór swój nowy dom. Ściany pokoju bilardowego wyłożono 241 drewnianymi panelami z ręcznie rzeźbionymi detalami według projektu Rama Singh, mistrza z Mayo School.
Źródła: unofficialroyalty.com, wikipedia.org, royal.uk, rct.uk, princeofwales.gov.uk, theweek.co.uk,
Pewnie jestem w mniejszości, ale mnie brytyjskie rezydencje nigdy się nie podobały. Większość wygląda jak domki pierwszego lepszego hrabiego, a pałac Buckingham to już zupełna pomyłka. Na kontynencie mamy przepiękne zamki i pałace pełniące dawniej i obecnie role oficjalnych rezydencji władców, a Buckingham wygląda praktycznie jak zwykły blok z dobudowanym balkonem i z zupełnie niedopasowaną stylistycznie dobudówką z tyłu.
OdpowiedzUsuńChoćby zamek Neuschwanstein
UsuńJeszcze nie byłam w zamku Neuschwanstein, ale za to byłam w zamku w Lednicach na Morawach. Serdecznie polecam :)
UsuńMi się podobają trzy. Z tych tutaj wymienionych Windsor Castle, a z innych Sandringham House i Osborne House.
OdpowiedzUsuńPS. W Kensington Palace, w tej samej sypialni i w tym samym łóżku co królowa Victoria, urodziła się królowa Mary.
Tylko że Osborne House już nie jest królewską rezydencją. A szkoda, bo według mnie był najpiększą posiadłością rodziny królewskiej. Ale Brytyjczycy chyba już mają taki specyficzny styl, że podobają im się zupełne bezguścia, a zrzekają się naprawdę pięknych rzeczy.
UsuńBrytyjskie rezydencje to albo monumentalne kolosy albo wiejskie domki - uogólniając, zamek Windsor ma rycerski charakter i podoba mi się z tego powodu, post niezwykle ciekawy, chętnie poczytam więcej, a czy jest możliwość opisania Anmer Hall i Pałac św. Jakuba w podobny sposób?
OdpowiedzUsuńJak najbardziej, po zakończeniu całej serii być może powstanie podobna z letnimi rezydencjami rodzin królewskich :)
UsuńA to pięknie dziękuję, niezwykle przystępnie i konkretnie przedstawiasz historie powyższych budynków i ich przeznaczenie, więc z niecierpliwością czekam na resztę, a swoją drogą to te serie będą dobrą skarbnicą podstawowych i ważnych informacji o królewskich posiadłościach, akurat na wypracowanie czy dziennikarski artykuł :)
UsuńNie są najpiękniejsze, ale na pewno są solidne :)
OdpowiedzUsuńRobią ogromne wrażenie
OdpowiedzUsuńPost na 5, solidny, rzetelny i ciekawy. A było by jeszcze lepiej, gdybyś autorko obrała jedną drogę tłumacząc/lub nie imiona. Czasami używasz angielskiej wersji (Charles, George, Mary, Andrew) a czasami polskiej (Elżbieta, Małgorzata). Źle się to czyta, mam wrażenie, że żywcem skopiowałaś to z translatora.
OdpowiedzUsuńPoza tym szczegółem, post naprawdę wartościowy. Tak trzymać.
A mnie dla odmiany to nie przeszkadza. Czasem trudno o konsekwencję przy imionach - jedni znani są w Polsce pod polskimi wersjami imion (Elżbieta II), inni występują w oryginalnych wersjach (Letizia, Madeleine), u niektórych korzysta się z obu wersji (Camilla/Kamila), a jeszcze inni mają nieprzetłumaczalne imiona (Mette-Marit). Tak czy siak skończy się na braku jednej wersji.
UsuńJednak w poście uwzględnione są takie imiona, które z łatwością da się przetłumaczyć na język polski bez uszczerbku dla ich znaczenia.
UsuńBardzo ciekawy i wartościowy post. Z wymianą najbardziej podoba mi Zamek Windsor. Bardzo dziękuję.
OdpowiedzUsuńZ wymienionych miało być:)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawa seria. Niesamowite, że udało Ci się znaleźć te wszystkie informacje. Dziękuję.
OdpowiedzUsuńMnie osobiście Buckingham bardzo się podoba jest równie piękny jak Palacio Real w Madrycie, ale bardziej dostojny. Kensington też jest niesamowity. Duże wrażenie robi też zamek Windsor.
Nie mogę się doczekać kolejnych postów, zwłaszcza o szwedzkich rezydencjach. Jestem ciekawa gdzie mogłaby mieszkać Madeleine, gdyby życie jej rodziny potoczyło się inaczej, tzn. gdyby Chris przyjął tytuł księcia.