Dziś kolejna z Waszych propozycji - przyjrzymy się bliżej królewskim rezydencjom w Windsorze. Na temat samego zamku pisałam Wam w tym poście (link), dlatego skupimy się tylko na pozostałych rezydencjach w okolicy.
 |
| Cmglee, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons |
Zamek Windsor od wschodu otacza prywatny park - Home Park - o powierzchni 265 hektarów. To właśnie na tym obszarze położona jest część rezydencji, o których będzie mowa. Poza nimi w parku znajdują się: ogrody, pole golfowe, pole do gry w kręgle, pole do krykieta, korty tenisowe, a nawet pola uprawne. Od 1848 r. jest zamknięty dla publiczności, choć Frogmore House i otaczające go ogrody można zwiedzać przez kilka dni w ciągu roku. Na terenie Home Park organizowane są coroczne Royal Windsor Horse Show i Windsor Rose Show.
Częścią Home Park jest Frogmore, licząca 33 akrów posiadłość składająca się z: Frogmore House, Frogmore Cottage, otaczających je ogrodów, jeziora, królewskich mauzoleów - Royal Mausoleum, gdzie pochowani są królowa Victoria i książę Albert, i Duchess of Kent Mausoleum (mauzoleum księżnej Kentu, matki królowej Victorii), wpisanego na listę Dziedzictwa Narodowego Anglii - oraz cmentarza, na którym pochowani są członkowie brytyjskiej rodziny królewskiej. Nazwa Frogmore wywodzi się od żab (frog - ang. żaba), których jest pełno na tym bagnistym terenie w pobliżu Tamizy.
Natomiast na południe od zamku Windsor rozciąga się liczący 5000 akrów Windsor Great Park, który przez wiele stuleci był prywatnym terenem łowieckim brytyjskiej rodziny królewskiej. Obecnie w większości jest otwarty dla publiczności. Do najciekawszych miejsc (nie licząc królewskich rezydencji) należą: słynna aleja Long Walk prowadząca od wzgórza Snow Hill aż do zamku, posąg króla George'a III Copper Horse na wzgórzu, ogrody Savill Garden i Valley Gardens w południowo-wschodniej części parku (wstęp do tego pierwszego jest płatny), a także sztuczne jezioro Virginia Water Lake. Park wykorzystano jako scenerię do wielu filmów, m.in.: Harry'ego Pottera i Księcia Półkrwi, obu części Harry'ego Pottera i Insygniów Śmierci, Piratów z Karaibów, Robin Hooda., Króla Artura: Legenda miecza, Bridget Jones 3 czy Morderstw w Midsomer.
 |
| Valley Gardens z widokiem na Virginia Water Lake. Seabhcan, domena publiczna, via Wikimedia Commons |
Adelaide Cottage
Lokalizacja: Skoro wstęp mamy już za sobą, przejdźmy do ciekawszych rzeczy. Na terenie Home Park, około 10 minut pieszo na wschód od zamku Windsor mieści się Adelaide Cottage (kiedyś Adelaide Lodge), o którym od kilku miesięcy jest głośno za sprawą krążących pogłosek, jakoby mieli się tu wprowadzić książę i księżna Cambridge z dziećmi.
 |
| Rysunek autorstwa Caleba Roberta Stanley'a, domena publiczna |
Historia: Dom został wybudowany w 1831 roku jako miejsce odpoczynku dla królowej Adelaide, żony Wilhelma IV, według projektu architekta Jeffry'ego Wyatville'a. Znajdowały się tu tylko cztery pokoje, w tym jeden królowej, a drugi dla towarzyszących jej paziów. W późniejszych latach dom upodobała sobie królowa Victoria, która podobno bardzo często jadała tu śniadania albo piła popołudniową herbatę, przebywając na zamku Windsor.
Mieszkańcy: Znamy tylko dwóch ostatnich mieszkańców domu. W latach 40. XX wieku razem z rodziną mieszkał tutaj Peter Townsend, pilot RAF-u, koniuszy króla George'a VI i ukochany księżniczki Margaret (siostry królowej), która była częstym gościem w Adelaide Cottage. Później, po powrocie z Zimbabwe do rezydencji wprowadził się Simon Rhodes, syn Margaret Rhodes, przyjaciółki i kuzynki królowej, a także damy dworu Królowej-Matki. Zmarł w 2016 roku i od tamtego czasu nikt w domu nie mieszka.
#DukeandDuchessofCambridge
— Robin Lynn King - Power to the Bower (@RobinLynnKing2) August 5, 2022
Cottage , Built in 1831 for King William IV’s wife, Queen Adelaide, property is nestled at the heart of the Crown Estate’s private 655-acre royal park, & comprises the lodge ,Today, other features and a gatehouse for a small security detail. pic.twitter.com/uV9u16ZwQm
Wygląd: Rezydencja ma cztery sypialnie. Z oryginalnego wystroju zachował się marmurowy kominek w grecko-egipskim stylu oraz elementy dekoracyjne na suficie głównej sypialni - pozłacane delfiny, podobno pochodzące z jachtu Royal George, używanego przez Królewską Marynarkę Wojenną w latach 1817-1842.
W 2018 roku, tuż po ślubie księcia i księżnej Sussex, pojawiły się plotki, że para dostała tę rezydencję w prezencie od królowej Elizabeth, okazały się jednak nieprawdziwe. W tym roku krążą niepotwierdzone na ten moment pogłoski, że do Adelaide Cottage mają się wprowadzić (według najnowszych doniesień we wrześniu) książę i księżna Cambridge z dziećmi. Para książęca podobno od jakiegoś czasu rozgląda się za rezydencją w okolicy - w miarę blisko Londynu, gdzie nadal będą wypełniać oficjalne obowiązki, ale na wsi, by ich dzieci mogły więcej czasu spędzać na świeżym powietrzu. Windsor wydaje się spełniać oba te warunki, a Adelaide Cottage, w przeciwieństwie do innych niezamieszkanych rezydencji na tym terenie, nie wymaga remontu - ostatni przeszedł w 2015 roku.
Frogmore Cottage
Lokalizacja: Frogmore Cottage znajduje się na terenie Frogmore, 10 minut pieszo na południe od zamku Windsor.
Historia i mieszkańcy: Dom, znany początkowo jako Double Garden Cottage, został wybudowany na przełomie XVIII i XIX wieku - na pewno był już ukończony w roku 1801. Początkowo zatrzymywały się w nim królowa Charlotte (żona króla George'a III) i jej niezamężne córki. Po śmierci królowej, w latach 40. XIX wieku wprowadził się do niego amerykański teolog Henry James senior (ojciec znanego filozofa i psychologa Williama Jamesa, a także pisarza Henry'ego Jamesa juniora). Królowa Victoria odwiedziła rezydencję raz - zjadła tutaj śniadanie w czerwcu 1875 roku - ale nie przypadła jej do gustu z powodu "ogromnej liczby małych żab", jak zanotowała w swoim pamiętniku. Dwadzieścia lat później ulokowała w nim jednak swojego prywatnego sekretarza, Abdula Karima, oraz jego żonę i ojca. Z kolei w XX wieku Frogmore Cottage miał tylko jedną królewską mieszkankę - wielką księżną Ksenię Aleksandrownę, córkę cara Aleksandra III i tym samym siostrę cara Mikołaja II, która po rewolucji bolszewickiej w Rosji schroniła się w Wielkiej Brytanii. Jej kuzyn, król George V udostępnił jej rezydencję, w której mieszkała w latach 20. (później przeprowadziła się do Londynu, gdzie zmarła w kwietniu 1960 r.). Później Frogmore Cottage został podzielony na kilka mniejszych domków dla pracowników zamku Windsor.
 |
| Frogmore Cottage w 1872 r. Thomas Ingram, domena publiczna |
Obecnie: Wiosną 2019 roku po gruntownym remoncie, po którym Frogmore Cottage znów stał się jedną rezydencją, wprowadzili się tutaj książę Harry i księżna Meghan. Mieszkali w nim przez rok z synkiem, ale po przeprowadzce do USA zatrzymali dom, zwracając koszty remontu. Jak poinformowano, nadal będą się tutaj zatrzymywać w czasie pobytów w Wielkiej Brytanii. W tym roku przedłużyli jego dzierżawę na kolejny rok.
Po Megxicie, w listopadzie 2020 roku Harry i Meghan udostępnili dom księżniczce Eugenie i jej mężowi, którzy mieszkali w nim razem z synkiem Augustem do maja tego roku. Wiosną przenieśli się do Portugalii.
Wnętrza: Frogmore Cottage ma dziesięć sypialni, a oprócz nich prywatną siłownię, studio jogi, basen i kort tenisowy.
Frogmore House
Lokalizacja: Kolejna królewska rezydencja położona jest nieco dalej na południe od Frogmore Cottage, około kilometr na południowy wschód od zamku Windsor.
Historia: Tereny Frogmore w XVI wieku kupił król Henry VIII, a następnie wydzierżawił. Posiadłość została wybudowana dopiero w latach 1680-1684 dla ówczesnego dzierżawcy, Thomasa May'a, według projektu jego wuja, Hugh May'a. Pierwszym królewskim mieszkańcem był 1. książę Northumberland, George FitzRoy, nieślubny syn Charlesa II i Barbary Palmer, 1. księżnej Cleveland. Książę zmarł w 1716 roku, ale jego żona dzierżawiła posiadłość aż do swojej śmierci.
Królewscy właściciele: W 1792 roku król George III kupił dom swojej żonie, królowej Charlotte, która szukała rezydencji z dala od miejskiego zgiełku. Zatrudniono angielskiego architekta, Jamesa Wyatta, któremu powierzono zadanie powiększenia i zmodernizowania posiadłości. Prace trwały do roku 1804, a w ich trakcie dobudowano drugie piętro, pawilony od południa i północy oraz nową jadalnię i bibliotekę. Królowa Charlotte jako miłośniczka botaniki zatrudniła także artystkę Mary Moser, która ozdobiła ściany pokoi malowanymi kwiatami. Po śmierci królowej Frogmore House stało się własnością jej córki, księżniczki Augusty Sophii, a po jej śmierci w 1840 r. zamieszkała w nim księżna Kentu, matka królowej Victorii, która, mając zupełnie inny gust niż jej zmarła teściowa, dokonała szeregu przeróbek i zmian. Często odwiedzała ją tutaj córka. Księżna korzystała z posiadłości do swojej śmierci w 1861 roku.
 |
| Jadalnia w 1819 r. Charles Wild, domena publiczna |
Po śmierci księżnej, w latach 1866-1872, rezydencja była domem jej wnuczki, trzeciej córki królowej Victorii, księżniczki Heleny i jej męża, księcia Christiana Schleswig-Holstein. W latach 1902-1910 często zatrzymywali się tutaj jeszcze wówczas książę i księżna Walii, późniejszy król George V i królowa Mary. Ostatnimi mieszkańcami byli rodzice obecnej królowej, ówczesna para książęca Yorku (późniejszy król George VI i królowa Elizabeth), którzy spędzili w posiadłości część swojego miesiąca miodowego w 1923 r.
Obecnie: Choć od niemal stu lat nikt tu nie mieszkał, Frogmore House jest nadal używany przez brytyjską rodzinę królewską, która uwielbia organizować w nim rodzinne uroczystości. Odbyły się tutaj przyjęcia weselne wnuków królowej - w maju 2008 r. Petera Phillipsa i Autumn Kelly, a dziesięć lat później księcia Harry'ego i Meghan Markle. Frogmore House przypadł do gustu zwłaszcza tym ostatnim - to właśnie tutaj zorganizowali oni swoją zaręczynową sesję zdjęciową.
Wnętrza: W latach 80. posiadłość przeszła gruntowną renowację, w czasie której odświeżono wystrój, a nawet odkryto XVIII-wieczne malowidła ścienne autorstwa francuskiego malarza Louisa Laguerre, przedstawiające sceny z Eneidy Wergiliusza. Z okresu, kiedy w rezydencji mieszkała królowa Charlotte, zachował się pokój udekorowany przez Mary Moser, garderoba królowej ozdobiona rysunkami jej córki, księżniczki Charlotte, a także dekoracje w Galerii Krzyża wykonane przez jej młodszą córkę, księżniczkę Elizabeth. W rezydencji mieszczą się także: liliowy salon księżnej Kentu, tzw. Czarne Muzeum z kolekcją czarnych mebli z papier-mache królowej Mary, która zbierała we Frogmore House pamiątki rodziny królewskiej, a także Britannia Room - pokój, który książę Edynburga udekorował przedmiotami zabranymi z jachtu Britannia po jego wycofaniu w 1997 r.
These hand-coloured photos show the cosy library at Frogmore House, the residence of the Duchess of Kent, Queen Victoria’s mother, complete with a very comfortable-looking chair for reading and a desk filled with family pictures. #NationalBookLoversDay pic.twitter.com/vmlCgTKyjg
— Royal Collection Trust (@RCT) August 9, 2022
Ogrody: W ogrodach, zaprojektowanych z polecenia królowej Charlotte przez jej wiceszambelana Williama Price'a oraz duchownego z Derbyshire, Christophera Aldersona, rośnie podobno ponad 4000 drzew i krzewów, w tym brzozy, kasztany jadalne i złotokapy. Część roślin zasadzono z okazji srebrnego jubileuszu panowania królowej Elizabeth II w 1977 r. Poza roślinami, znajdują się tutaj także gotyckie ruiny domku letniego zaprojektowane przez Jamesa Wyatta oraz herbaciarnia królowej Victorii.
Zwiedzanie: Posiadłość i otaczające je ogrody można zwiedzać przez kilka dni w ciągu roku w czasie tzw. Charytatywnych Dni Otwartych, ale konieczna jest wcześniejsza rezerwacja tutaj. Dochód ze sprzedaży biletów indywidualnych przekazywany jest wybranym organizacjom charytatywnym.
Oficjalne zdjęcie królowej i księcia Walii wykonane przez Chrisa Jacksona w ogrodach Frogmore House.
Ciekawostka: We Frogmore House urodziło się co najmniej dwóch potomków królowej Victorii. 8 stycznia 1864 r. na świat przyszedł jej wnuk, książę Albert Victor, pierwsze dziecko późniejszego króla Edwarda VII i królowej Alexandry, a ponad trzydzieści lat później, 25 czerwca 1900 r., jej prawnuk, Louis Mountbatten, wuj księcia Philipa.
Royal Lodge
Dalej na południe od zamku Windsor, już na terenie Windsor Great Park, znajduje się Royal Lodge - rezydencja księcia Yorku. Więcej o niej pisałam w poście na temat rezydencji brytyjskiej rodziny królewskiej tutaj.
Cumberland Lodge
Lokalizacja: Kolejna posiadłość na naszej liście nie jest już królewską rezydencją. Położona jest w Windsor Great Park, około 5 kilometrów na południe od zamku Windsor.
Początki: Budynek swymi początkami sięga czasów Olivera Cromwella, który po angielskiej wojnie domowej podzielił Windsor Great Park na mniejsze działki i sprzedał je. W 1650 roku na jednej z takich działek kapitan armii John Byfield wybudował dom, Byfield House. Dwadzieścia lat później przemianował go na New Lodge, ale funkcjonowały także nazwy Windsor Lodge i Ranger Lodge. Po restauracji Stuartów posiadłość stała się oficjalną rezydencją strażnika Windsor Great Park.
 |
| Nicola Hine, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons |
Królewscy mieszkańcy: W XVIII i XIX wieku w rezydencji mieszkali członkowie brytyjskiej rodziny królewskiej. Najpierw, w 1746 r., wprowadził się tutaj książę Cumberland William Augustus (trzeci syn George'a II), który mieszkał do swojej śmierci w 1765 r. Później rezydencja była domem jego bratanka, księcia Cumberland i Strathearn Henry'ego (syna księcia Walii Fredericka), a następnie wdowy po nim, księżnej Cumberland i Strathearn Anne. Kolejnym królewskim lokatorem był w latach 1830-1843 książę Sussex Augustus Frederick, szósty syn króla George'a III i królowej Charlotte. Jako ostatnia do Cumberland Lodge wprowadziła się córka królowej Victorii, księżniczka Helena, tuż po swoim ślubie w 1866 r. Razem z mężem, księciem Christianem Schleswig-Holstein mieszkali tutaj jednak tylko przez kilka miesięcy - jeszcze w tym samym roku przenieśli się do Frogmore House.
Obecnie: W 1947 r. król George VI podarował Cumberland Lodge jako siedzibę nowo powstałej fundacji - wówczas funkcjonującej pod nazwą St Catharine’s Foundation. Fundacja została założona przez Amy Buller, która kilka lat wcześniej wydała swoją książkę, Darkness over Germany, poświęconej nastrojom nazistowskim wśród studentów i naukowców w Niemczech pod koniec lat 30. ubiegłego wieku. Książka zaimponowała m.in. królowej Elizabeth (późniejszej królowej-matce), która jeszcze w czasie II wojny światowej zaprosiła autorkę do Pałacu Buckingham, aby przedyskutować, w jaki sposób można zapobiec podobnej wojnie w przyszłości. Po tej rozmowie Amy Buller wpadła na pomysł stworzenia centrum, do którego studenci i profesorowie mogliby przyjeżdżać i rozważać kwestie etyczne i społeczne. Misją fundacji, znanej dzisiaj po prostu jako Cumberland Lodge, jest wspieranie młodych ludzi w zwalczaniu przyczyn i skutków podziału społecznego poprzez otwarty dialog. Obecnie jej patronką jest królowa Elizabeth II, która przejęła patronat po śmierci mamy.
Ciekawostka: W 1936 r. Cumberland Lodge było miejscem spotkań między prywatnym sekretarzem króla Edwarda VIII, Alexandrem Hardinge'm, a ówczesnym brytyjskim Premierem Stanley'em Baldwinem, które doprowadziły do abdykacji monarchy. Wnętrza rezydencji wykorzystano później do kręcenia filmu poświęconego tym wydarzeniom, Jak zostać królem.
Fort Belvedere
Lokalizacja: Ostatnia posiadłość na naszej liście znajduje się około 11 kilometrów na południe od zamku Windsor, na skraju Windsor Great Park.
Historia: Fort Belevedere powstał w latach 1770-1775 według projektu Henry'ego Flitcrofta jako letnia rezydencja wspomnianego wcześniej księcia Cumberland Williama Augustusa.
W 1828 r., przy okazji przebudowy zamku Windsor król George IV polecił rozbudować rezydencję Jeffrey'owi Wyatville'owi. Architekt dodał m.in. ośmioboczną jadalnię po stronie północno-wschodniej, w której król później wielokrotnie jadał obiady.
Królowa Victoria używała Fortu Belvedere jako herbaciarni. Dopiero w 1910 r. na stałe wprowadził się tutaj Malcolm Murray, dworzanin księcia Connaught i Strathearn Arthura, który mieszkał w pobliskim Bagshot Park. W latach 1911-1912 posiadłość przeszła kolejną rozbudowę, w trakcie której dodano nowe skrzydło dla służby, ganek wejściowy (później rozebrany), a także powiększono jadalnię i salony.
Edward VIII: W 1929 r. król George V podarował Fort Belvedere swojemu synowi, księciu Walii Edwardowi, który napisał później, że spędził tutaj "najszczęśliwsze dni swojego życia". "Pokochałem Fort tak, jak nie kochałem żadnej innej materialnej rzeczy - być może dlatego, że był moim własnym dziełem", napisał w swojej biografii. Odnowił rezydencję, która po wyprowadzce Murray'a popadła w ruinę, początkowo z pomocą swojej kochanki, Fredy Dudley Ward. Dodano basen, kort tenisowy i rozbudowano stajnie, a także wprowadzono nowoczesne udogodnienia, jak prysznice czy centralne ogrzewanie. W styczniu 1932 r. książę zabrał do Fortu Belvedere swoją ówczesną kochankę, Wallis Simpson, na pierwszy wspólny weekend. Później para wielokrotnie się w nim zatrzymywała, a z pomocą Wallis wnętrza zyskały nowy wygląd. Wallis wprowadziła się tutaj na stałe w 1936 r.
Po wstąpieniu na tron Edward próbował uzyskać zgodę na swój ślub z Wallis, a kiedy okazało się to niemożliwe, 10 grudnia 1936 r. podpisał w Forcie Belvedere akt abdykacji. Początkowo książę Windsoru nadal pokrywał koszty ubezpieczenia i utrzymania posiadłości, mając nadzieję na powrót do Anglii w przyszłości, choć wszystkie jego rzeczy zostały przeniesione do zamku Château de la Croë na południu Francji, gdzie wprowadził się z żoną po ustąpieniu z tronu. Jednak w 1940 r. ku swojemu wielkiemu rozczarowaniu dowiedział się, że Fort Belvedere po abdykacji przestał być jego własnością.
On This Day: December 10 1936, King Edward VIII signed the instrument of abdication at Fort Belvedere, Windsor, in the presence of his brothers. The Bill passed through both Houses of Parliament the following day and received royal assent. pic.twitter.com/BXtm84owZX
— Michael Rhodes (@migrhodes) December 10, 2020
Obecnie: Przez dwadzieścia lat po abdykacji Edwarda VIII posiadłość była w zasadzie niezamieszkana. Mieściło się w niej biuro komisarzy Ziem Koronnych, które jednak zostało przeniesione do Londynu po wybuchu II wojny światowej. Dopiero w 1955 r. rezydencję wydzierżawił Gerald Lascelles, syn księżniczki Mary i tym samym wnuk króla George'a V. Dzierżawę podpisał na 99 lat, ale po rozwodzie i trudnościach finansowych musiał z niej zrezygnować. Od lat 80. posiadłość dzierżawi rodzina brytyjsko-kanadyjskiego miliardera, Galena Westona.
Wnętrza: W ogłoszeniu o dzierżawie z 1976 r. napisano, że Fort Belvedere ma 6 sypialni, 5 łazienek, bibliotekę, basen i kort tenisowy. Na jego terenie znajdują się też trzy mniejsze domki, a całość liczy 59 akrów, "z czego 25 akrów to tereny leśne na własność".
Ciekawostka: Fort położony jest na wzgórzu Shrub's Hill, około 35 kilometrów od Londynu. Dzięki takiej lokalizacji stanowi doskonały punkt obserwacyjny - w latach 30. zeszłego wieku książę Walii Edward chwalił się, że ze swojej rezydencji przez lunetę może zobaczyć Katedrę św. Pawła w Londynie.
Źródła:
Fort Belveder jest brzydki w swojej toporności, wygląda jak stary zamek obronny, nie do zamieszkania. Najładniej prezentuje się Frogmore House.
OdpowiedzUsuńBardzo fajny post. Nie wiedziałam, że zachowały się rysunki najstarszej córki George'a III.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post, nie znałam niektórych tych budowli. Byłoby cudownie móc je kiedyś zwiedzić.
OdpowiedzUsuńOla
Czyli brano pieniądze od Edwarda i nie powiedziano mu, że posiadłość nie jest już jego?
OdpowiedzUsuńTak, aczkolwiek z tego co rozumiem to Edward płacił dobrowolnie, mając nadzieję, że razem z Wallis wrócą kiedyś do Anglii i zamieszkają w Forcie Belvedere, nikt tego od niego nie wymagał.
Usuń