niedziela, 2 września 2018

The Khedive of Egypt Tiara

Dzisiejszym postem rozpoczynamy nową serię dotyczącą królewskich klejnotów należących przede wszystkim zdetronizowanych, ale i niektórych panujących rodzin monarszych. Najpierw przyjrzymy się uznawanej za jedną z najpiękniejszych królewskich tiar, The Khedive of Egypt Tiara, której obecną właścicielką jest królowa Anne-Marie.





Podobnie jak część klejnotów, które obecnie znajdziemy w skarbcu greckiej rodziny królewskiej, dzisiejsza tiara należała niegdyś do szwedzkiej rodziny królewskiej. Jej historia rozpoczyna się w roku 1905, kiedy to ogłoszono zaręczyny brytyjskiej księżniczki Margaret, córki księcia i księżnej Connaught, z ówczesnym następcą tronu Szwecji księciem Gustafem Adolfem (dziadkiem obecnego króla). Para poznała się w Kairze, stąd też ówczesny kedyw Egiptu (wicekról; tytuł używany przez władców Egiptu w XIX i XX wieku) Abbas II postanowił zlecić wykonanie ślubnego prezentu dla przyszłej szwedzkiej księżnej. Zadanie przypadło w udziale Cartierowi, który stworzył tiarę z diamentów układających się w zwoje, motyw stokrotek (stanowiące nawiązanie do pseudonimu panny młodej, Daisy) przeplatane pojedynczymi diamentami. Tiara jest dość elastyczna i może być noszona również jako ozdoba przypinana do sukni.



orderofsplendor.blogspot.com

Większej części z Was może się kojarzyć jako ślubna tiara, jednak księżniczka Margaret nie założyła jej na własny ślub w 1905. Niemniej tiara znalazła się na liście ślubnych prezentów, jakie para otrzymała.



Księżniczka Margaret w Khedive of Egypt Tiara jako tiarze (po lewej) i ozdobie przypinanej do sukni (po prawej).

Księżniczka niewiele razy miała okazję zaprezentować się w tiarze, a po jej przedwczesnej śmierci w 1920 odziedziczyła go jej jedyna córka, księżniczka Ingrid. Ale w dniu jej ślubu w 1935 z następcą tronu Danii Frederikiem także nie dane nam było zobaczyć tiary, mimo że księżniczka, później jako księżna i królowa, często ją nosiła. To ona przyczyniła się do tego, że The Khedive of Egypt Tiara stała się znana przede wszystkim jako ślubny klejnot. Jak w jednym z dokumentów opowiadała wiele lat później jej córka, księżniczka Benedikte, "Kiedy moja młodsza siostra, Anne-Marie, wychodziła za mąż, myślę, że moja matka sądziła, że to będzie odpowiedni [klejntot, przyp. Blue Blood] do założenia przez pannę młodą, ponieważ jest bardzo ładny, lekki - nie jest jednym z cięższych - a ona była bardzo młoda. To było odpowiednie. A później, oczywiście, ponieważ ona go ubrała, mojej starszej siostrze i mnie także pozwolono."





Księżniczka Benedikte w Khedive of Egypt Tiara w dniu swojego ślubu.

Zgodnie z niepisaną tradycją, The Khedive of Egypt Tiara na swój ślub mogą założyć tylko potomkinie królowej Ingrid i jak do tej pory tradycja ta nie została złamana. Tiarę na swój ślub wybrały więc później także córki księżniczki Benedikte, księżniczka Alexandra (w 1998) i księżniczka Nathalie (w 2011) oraz córka królowej Anne-Marie, księżniczka Alexia (w 1999). W przyszłości na własny ślub będą ją mogły założyć także księżniczka Theodora, księżniczka Maria-Olympia, a jeszcze później Arrietta Morales, Ana Maria Morales i Amelia Morales (córki księżniczki Alexii i Carlosa Moralesa Quintany), księżniczki Isabella, Josephine i Athena oraz wnuczki księżniczki Benedikte, Ingrid i Louisa.

Khedive of Egypt Tiara jako tiara ślubna - orderofsplendor.blogspot.com



Księżniczka Nathalie w zmienionej wersji tiary.

Po śmierci królowej Ingrid w 2000 jej córki rozdzieliły jej klejnoty pomiędzy siebie; Khedive of Egypt Tiara przypadła królowej Anne-Marie, która wprowadziła pewne modyfikacje do podstawy diademu, tak, aby można było go nosić wyżej. Zmienioną wersję królowa Anne-Marie zaprezentowała już na ślubie księcia Haakona i księżnej Mette-Marit z Norwegii w 2001. Był to także debiut tiary na zagranicznym ślubie. Kilka lat później wprowadzono podobne zmiany, zamontowując wyższą podstawkę, co mogliśmy zobaczyć na ślubie kościelnym księżniczki Nathalie w 2011, a rok później także na gali z okazji rubinowego jubileuszu panowania królowej Małgorzaty w Danii oraz przyjęciu przedślubnym księcia Guillaume'a i księżnej Stephanie w Luksemburgu. Tiarę po raz ostatni mogliśmy podziwiać w maju na głowie Anne-Marie podczas bankietu z okazji 50. urodzin księcia Frederika.



Można się zastanawiać, co stanie się z tiarą w przyszłości. Czy królowa zostawi ją jednej ze swoich córek? A może dostanie ją któraś z jej synowych? Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że w Grecji monarchia została już zniesiona i nic nie wskazuje na to, by kiedykolwiek ją przywrócono. Może więc grecka królowa zdecyduje się lepiej zabezpieczyć tiarę i po jej śmierci klejnot wróci z powrotem do Danii? A co ze ślubną tradycją? Tylko czas pokaże, czy zostanie podtrzymana.


Źródło: orderofsplendor.blogspot.com, thecourtjeweller.com

6 komentarzy:

  1. Tiary i klejnoty królewskie kryją niesamowite historie. Bardzo lubię posty tego typu można ję z przyjemnością wieczorem przy herbacie poczytać. Czekam na więcej 😉

    OdpowiedzUsuń
  2. Uwielbiam posty o biżuterii a Khedive of Egypt jest na szczycie listy moich ulubionych tiar ❤ trochę szkoda że nie należy już do duńskiej rodziny królewskiej ale mam nadzieję że księżniczki Isabelle i Josephine będą mogły w dniu swoich ślubów

    OdpowiedzUsuń
  3. dlaczego nie ma tych podsumowań danego tygodnia ?

    OdpowiedzUsuń
  4. Nazwa tiary brzmi egzotycznie i dopiero teraz poznałam przyczynę egipskiego nawiązania w tiarze duńskiej i greckiej.Jest piękna i mam nadzieję,że młode pokolenie będzie kontynuować tradycję ślubną trzech sióstr.
    W życiu bym nie przypuszczała,że całą tiarę można wpiąć w suknie, choć słyszałam już o naszyjnikach,broszkach i bransoletkach :)

    OdpowiedzUsuń
  5. Tiara ma swój urok i ciekawą historię. Myślę, że tiara powróci do Danii.
    ania_lroyal

    OdpowiedzUsuń

Publikując komentarz zgadzasz się na przetwarzanie Twoich danych osobowych, takich jak nazwa użytkownika czy adres e-mail, zgodnie z rozporządzeniem art. 6 ust. 1 lit. a RODO. Dane te są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu oraz do celów statystycznych.