Zwyczaj proklamacji w tym kraju jest stosunkowo młody. Koronacja nigdy nie miała tu miejsca, chociażby dlatego, że regalia nie istnieją. Można by rzec, że kiedy rodzina wielkoksiążęca zaczęła panować w Luksemburgu (czyli od 1890 roku) koronacja nie była już "modna".
Nie mamy zbyt wielu informacji na temat pierwszych proklamacji. Wiemy tylko, że miały one miejsce w luksemburskim parlamencie. Obecnie wygląda to nieco inaczej chociażby z powodu, że każdy monarcha od 1919 roku dobrowolnie rezygnował z tronu.
„Czuję, że osiągnęłam wiek, w którym można przejść na emeryturę, i myślę, że Jean jest w dobrym wieku do przejęcia obowiązków. W końcu mam teraz 68 lat. ”
- Wielka Księżna Charlotte
Wielka księżna Charlotte abdykowała na rzecz syna Jeana 12 listopada 1964 roku po 45 latach panowania.
O godzinie 10 wielki książę Jean podpisał akt abdykacyjny w obecności swojej rodziny: wielkiej księżnej Josephine-Charlotte, dziedzicznego wielkiego księcia i dziedzicznej wielkiej księżnej. Całe wydarzenie miało miejsce w pałacu Wielkich Książąt w Luksemburgu.
Na ceremonii obecni byli m.in. król Albert II i królowa Paola z Belgii oraz królowa Beatrix z Holandii, a także inni członkowie rodziny wielkoksiążęcej. Premier Jean-Claude Juncker wygłosił przemówienie, w którym złożył hołd wielkiemu księciu i jego żonie. Po ceremonii abdykacji nastąpiło zaprzysiężenie nowego monarchy, które odbyło się na uroczystym posiedzeniu Izby Deputowanych.
 |
| The Royal Forums |
„Przysięgam przestrzegać Konstytucji i praw Wielkiego Księstwa Luksemburga, aby zachować niezależność narodową i integralność terytorium, a także wolności publiczne i indywidualne”.
Następnie wielki książę Henri wygłosił mowę intronizacyjną. Po ceremonii zaprzysiężenia nowa para wielkoksiążęca i ich dzieci wróciły pieszo do pałacu. Około południa na balkonie pałacu pojawili się wielki książę Henri i wielka księżna Maria Teresa, inni członkowie rodziny wielkoksiążęcej oraz królewscy goście z Belgii i Holandii. Po obiedzie zorganizowanym przez rząd w Cercle Municipal, akredytowani ambasadorzy zostali przedstawieni parze wielkoksiążęcej.
Po południu w katedrze Notre-Dame odbyła się uroczysta msza dziękczynna. Później wielki książę i wielka księżna udali się do ratusza, gdzie powitał ich burmistrz miasta Luksemburg Paul Helminger. Po powitalnym przemówieniu członkowie rodziny wielkoksiążęcej podpisali księgę gości miasta Luksemburg.
Co ciekawe, tytuł dziedzicznego wielkiego księcia nie jest nadawany automatycznie. Książę Guillaume otrzymał ten tytuł w grudniu 2000 roku podczas specjalnej ceremonii w Parlamencie, gdzie złożył symboliczną przysięgę.
Co ciekawe, tytuł dziedzicznego wielkiego księcia nie jest nadawany automatycznie. Książę Guillaume otrzymał ten tytuł w grudniu 2000 roku podczas specjalnej ceremonii w Parlamencie, gdzie złożył symboliczną przysięgę.
Widać, jak dzieci Henrika i Marii Teresy się zmieniły- teraz nie są podobne do siebie z okresu nastoletniego.
OdpowiedzUsuńNie mogę się doczekać tych bardziej reprezentacyjnych monarchii, bo na razie jest surowo i skromnie, wręcz "ubogo".
OdpowiedzUsuń