czwartek, 21 listopada 2019

Koronacje, intronizacje, inauguracje - Dania

Wstąpienie na tron króla Christiana VIII/ Joseph-Désiré Court, domena publiczna


Intronizacje duńskich monarchów można podzielić na trzy odrębne rodzaje: średniowieczną koronację, która istniała w okresie monarchii elekcyjnej; rytuał błogosławieństwa, który pojawił się wraz z wprowadzeniem monarchii absolutnej w 1660 roku; i wreszcie prosta proklamacja, którą stosowano od wprowadzenia monarchii konstytucyjnej w 1849 roku.

Pierwsi monarchowie duńscy byli wybierani na zgromadzeniach Ting; trwało to nawet po rozpoczęciu tradycji koronacji. Pierwszą koronacją w Danii była koronacja króla Kanuta VI w kościele św. Bendta w Ringsted w 1170 roku.

Koronacja króla Christiana I/ danmarkshistorien.dk

Średniowieczni monarchowie używali różnych miejsc do swoich koronacji, przy czym najbardziej preferowana była katedra w Lund, siedziba arcybiskupa Danii. Inne lokalizacje to Viborg, Vordingborg, Kalmar i Ribe. Od 1448 roku odbywały się w katedrze Najświętszej Marii Panny w Kopenhadze. Ostatecznie cały obrzęd ustał wraz z przemianą monarchii elekcyjnej w dziedziczną w 1660 roku.

Namaszczenie Christiana V w kaplicy Pałacu Frederiksborg/ Michael van Haven, domena publiczna

Pełny rytuał koronacyjny został zastąpiony ceremonią błogosławieństwa, podczas której nowy król przybywał na miejsce już w koronie i zostawał jedynie namaszczony. Odbywało się to w kaplicy pałacu Frederiksborg w Hillerød. Wyjątkiem było wstąpienie na tron króla Christiana VII w 1767 roku, które odbyło się w kaplicy pałacu Christiansborg w Kopenhadze.

Obrządek ten z kolei został zniesiony wraz z wprowadzeniem duńskiej konstytucji w 1849 roku. Współcześnie korona królewska jest wystawiana tylko na pogrzebie monarchy.

Embed from Getty Images

Obecna królowa, Małgorzata II, nie odbyła żadnej formalnej intronizacji; publiczne oświadczenie o jej wstąpieniu na tron zostało ogłoszone 15 stycznia 1972 roku z balkonu pałacu Christiansborg przez ówczesnego premiera Jensa Otto Kraga, a następnie miał miejsce dziewięciokrotny okrzyk „hurra”.


„Mój ukochany ojciec, nasz król, nie żyje, dziś wielki smutek dotknął nas wszystkich. Ale największy należy do mojej matki, królowej Ingrid. Praca, która przez prawie 25 lat należała do mojego ojca, została teraz nałożona na moje ramiona i modlę się, aby Bóg pomógł mi i dał mi siłę do niesienia ciężkiego dziedzictwa. Niech zaufanie, które okazywał mój ojciec, będzie również moje. O to proszę. Jest to wsparcie, które umożliwi mi wykonanie mojej pracy jako królowej Danii.
To będzie poszukiwanie mojego życia i poświęcenie całej mojej pracy i siły. Tak mi dopomóż Bóg.
Boża pomoc, miłość ludu, siła Danii ”.

5 komentarzy:

  1. a ja myslalam, że DRK jest nie wierząca

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Są chrzty dzieci i śluby w kościołach :)

      Usuń
    2. Chyba nie ma czegoś takiego, jak "niewierzące rodziny panujące", ponieważ samo ich istnienie uzasadnione jest (a przynajmniej było) pochodzeniem władzy od Boga, stąd tytuły władców rozpoczynające się od "Z Bożej Łaski".

      Usuń
  2. Chyba ta rodzina wypada najgorzej pod względem koronacji, zamiast ogłoszenia z balkonu już lepsza byłaby skromna uroczystość jak w Hiszpanii. Myślałam, że zobaczę Freda w pięknym mundurze w katedrze albo jakimś kościele.
    Ciekawa też jestem, czy Dania będzie miała kiedyś jeszcze królową.

    OdpowiedzUsuń
  3. Uważam że ceremonia koronacji powinna być taka, jak w Anglii. Tradycja. To jedyna okazja aby poczuć historię dosłownie, być jej częścią, poczuć ten średniowieczny powiew emocji. Z koroną, berlem i tym całym ceremoniałem. Każda inna forma koronacji to nic ciekawego.

    OdpowiedzUsuń

Publikując komentarz zgadzasz się na przetwarzanie Twoich danych osobowych, takich jak nazwa użytkownika czy adres e-mail, zgodnie z rozporządzeniem art. 6 ust. 1 lit. a RODO. Dane te są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu oraz do celów statystycznych.