Tiara ta nazywana jest też często Princess Elena of Greece's Diamond Tiara i jest jedną z bardziej okazałych, łatwo się więc domyślić, że jego pierwsząwłaścicielką była któraś z członkiń rodziny carskiej Rosji. Taki wniosek można też wysnuć na podstawie słowa "kokoshnik" w nazwie tiary. Kokosznik to tradycyjne nakrycie głowy, noszony przez zamężne kobiety w centralnej i północnej części Rosji, znany już od XVI wieku, ale era jego popularności przypadła na przełom XVIII i XIX wieku.
Yugoslavian Diamond Kokoshnik Tiara rzeczywiście została skonstruowana tak, by przypominać kokosznik, oplata głowę niczym aureola. Centralne miejsce zajmuje największy diament, a od niego rozchodzą się diamentowe "gałęzie", które łączą ze sobą kolejne, coraz mniejsze diamenty odchodzące coraz bardziej na bok, wypełniając ramę wysadzaną diamentami. Od góry zawieszone są półowalne diamenty w kształcie kropel, a dzięki temu, że nie są sztywnie połączone z podstawą, mogą być przypinane bądź odpinane w zależności od gustu aktualnej właścicielki.
Diadem został stworzony przez Cartiera dla wielkiej księżnej Eleny Władimirowny, jedynej córki wielkiego księcia Władimira Aleksandrowicza (syna cara Aleksandra II) i jego żony wielkiej księżnej Marii Pawłowny "Miechen", prawdopodobnie z okazji jej ślubu z księciem Nicholasem z Grecji, synem króla Jerzego i królowej Olgi, w sierpniu 1902. Jako rosyjska wielka księżna nie mogła udać się do nowej Ojczyzny z byle klejnotami, dlatego też jej matka zleciła Cartierowi wykonane między innymi tej okazałej tiary.
W 1923 księżna Elena przekazała klejnot jednej z córek, księżniczce Oldze (na powyższych zdjęcach), przy okazji jej ślubu z kuzynem króla Jugosławii, księciem Pawłem. Księżniczka nosiła tiarę wielokrotnie w okresie międzywojennym, reprezentując razem z mężem króla Jugosławii na arenie międzynarodowej. Po zamordowaniu króla Alexandra I w 1934, książę Paweł stał się regentem jego syna, późniejszego ostatniego króla Jugosławii Petera II i "panował" do swojego wygnania przez aliantów z powodu prowadzonej polityki neutralności w czasie II wojny światowej. Po zakończeniu wojny władzę objęli komuniści, którzy zakazali powrotu rodzinie królewskiej, a cały jej majątek skonfiskowali. Szczęściem jednak, księżna Olga ocaliła tiarę, wywożąc ją z kraju przy wygnaniu i nadal ją zakładała w latach 60. (miała ją na sobie m.in. w 1962 podczas ślubu księżniczki Sophii z Grecji i Juana Carlosa z Hiszpanii, późniejszej pary królewskiej), jednak często bez diamentowych zawieszek, które być może zostały sprzedane.
Embed from Getty Images
Księżna zmarła w 1993, wcześniej jednak przypuszczalnie przekazała (lub zapisała w testamencie) tiarę synowej, Marii Pii, córce ostatniego króla Włoch, która w 1955 poślubiła syna Olgi i Pawła, księcia Alexandra. Wiadomo na pewno, że nowa księżna nosiła tę tiarę w 1960 na ślubie króla Baudouina i królowej Fabioli.
Embed from Getty Images
Księżna zmarła w 1993, wcześniej jednak przypuszczalnie przekazała (lub zapisała w testamencie) tiarę synowej, Marii Pii, córce ostatniego króla Włoch, która w 1955 poślubiła syna Olgi i Pawła, księcia Alexandra. Wiadomo na pewno, że nowa księżna nosiła tę tiarę w 1960 na ślubie króla Baudouina i królowej Fabioli.
Od lat 60. ubiegłego wieku tiara nie była widziana publicznie i nie wiadomo, co się z nią obecnie dzieje. Być może jej właścicielką wciąż jest księżniczka Maria Pia, możliwe jednak, że została sprzedana.
Kokoshniki są rzeczywiście przepiękne.
OdpowiedzUsuńAkurat ten typ tiary zupełnie do mnie nie przemawia zwłaszcza noszona nisko na czole
OdpowiedzUsuńKiedyś była taka moda aby nosić tiary czy inne ozdoby nisko na czole :)
UsuńTiara jest piękna i szkoda, że nie wiadomo co z nią się stało
pozdrawiam
Małgosia
Bardzo ładna tiara
OdpowiedzUsuńŁadnie to wygląda.
OdpowiedzUsuń