The Greek Emerald Parure

Kończąc tegoroczny cykl postów o królowej Oldze, pora wrócić do samego początku jej historii jako królowej Grecji. Jak się przekonaliśmy i zapewne jeszcze nieraz o tym przekonamy, Grecy z takim samym entuzjazmem, z jakim witali przeszło sto lat temu przybywającą po raz pierwszy do Hellady swoją nową królową, potrafią ją i jej rodzinę z niej wypędzić, zastępując monarchię republiką. Wyobraźmy sobie raz jeszcze iście królewski, niemal triumfalny przyjazd do Aten młodziutkiej, zaledwie 16-letniej Olgi, jeszcze do niedawna wielkiej księżnej, tym razem wypatrując jednak klejnotów, które dadzą początek jednemu z zestawów biżuterii będących po dziś dzień ozdobą królowych Grecji.

pinterest

Żadna z członkiń rosyjskiej rodziny imperialnej, wychodząc za mąż i wyjeżdżając do swojej przybranej Ojczyzny, nie mogła opuścić Rosji bez całego asortymentu okazałej biżuterii. Nie inaczej było w przypadku Olgi Konstantinowny, która wraz z lalkami przywiozła ze sobą do Grecji szmaragdowe kaboszony, czyli kamienie szlachetne o szlifie w formie kulistej, półkulistej, elipsoidalnej lub stożkowatej, nie posiadające ostrych krawędzi. Część z nich była okrągła, inne - w kształcie kropli. Olga nosiła je przez całe swoje życie w przeróżnych konfiguracjach -  jako kolczyki, ozdoby przypinane do sukni, wisiorki w naszyjniku-chokerze czy wreszcie umieszczała je w kokoszniku, popularnym w Rosji nakryciu głowy, na wzór którego później zaczęto wykonywać diademy.

Olga w swoich szmaragdach - pinterest

Mimo że zapewne większości z Was szmaragdy greckiej rodziny królewskiej przywodzą na myśl tiarę, to w zestawie klejnotów królowej Olgi jej nie znajdziemy. Królowa chciała, by po jej śmierci szmaragdy stały się częścią królewskiej kolekcji noszonej przez kolejne królowe, dlatego też planowała zapisać je w testamencie najstarszemu synowi, królowi Konstantinosowi. Ten jednak zmarł przed nią, dlatego też właścicielem został jego syn i kolejny król, Jerzy II. To jego żona, królowa Elisabeth, stworzyła ze szmaragdów tiarę, początkowo była to popularna w tamtym okresie bandeau z jednym tylko szmaragdem, następnie dodano kolejne, aż w końcu królowa zmieniła zupełnie koncepcję i kazała przerobić bandeau na tiarę w stylu kokosznik (poniżej po prawej). Z pewnością ukłon w stronę Rosji, z której pochodziła nie tylko Olga, ale i, wprawdzie w trochę dalszym stopniu, sama Elisabeth (była córką królowej Rumunii Marie, wnuczką wielkiej księżnej Marii Aleksandrowny, późniejszej księżnej Edynburga oraz Saxe-Coburg-Gotha, a także prawnuczka cara Rosji Aleksandra II). Oprócz szmaragdów, użyto do niej diamentów, które tworzyły literę "E" - od jej imienia.

Elisabeth w początkowych wersjach tiary - orderofsplendor.blogspot.com

Jak widzimy, ta wersja tiary jest bardzo okazała i swoim kształtem przypomina aureolę. Co ciekawe i dość popularne wśród tiar, można ją wyciągnąć z ramy i nosić jako dość duży naszyjnik, co też często czyniła kolejna królowa Grecji Friederike. Zestaw klejnotów Olgi przypadł jej po bezdzietnej śmierci króla Jerzego w 1947 i objęciu tronu przez jego młodszego brata, króla Pavlosa, męża Friederike. Zanim jednak po raz pierwszy założyła tiarę, przeszła ona kolejne modyfikacje, uzyskując kształt, który znamy dzisiaj. Usunięto element składający się z okrągłych szmaragdów i diamentów tworzących literę "E" oraz opaskę na górze i dolnych krawędziach.

tiara-mania.com

Wizyta państwowa w Niemczech, 1956 - thecourtjeweller.com

To właśnie Friederike, oprócz tiary, zaczęła nosić pozostałe klejnoty ze szmaragdowego zestawu biżuterii, do którego, poza tiarą, należą również: para kolczyków ze szmaragdów w kształcie kropel, broszka utworzona z usuniętego z tiary elementu z literą "E", a także 5 osobnych szmaragdowych kropel, które można zawiesić na broszce lub, co demonstruje królowa Anne-Marie na innym naszyjniku. Część uważa, że częścią zestawu jest także szmaragdowy pierścionek (widoczny na pierwszym zdjęciu).

Friederike w różnych konfiguracjach szmaragdowego zestawu - pinterest / thecourtjeweller.com

Królowa Friedrike wielokrotnie pokazywała się w tych klejnotach, najczęściej tiarze jako naszyjniku, do którego dobierała inną biżuterię z królewskiego skarbca. W szmaragdowej biżuterii zachwyciła m.in. w 1956 podczas wizyty państwowej w Niemczech, skąd pochodziła, pozując do oficjalnego zdjęcia czy wreszcie na ślubie najstarszej córki, Sophii, w 1962, która potem została królową Hiszpanii. Dwa lata później, po śmierci męża, przekazała szmaragdy Olgi kolejnej greckiej królowej, Anne-Marie.

Jeden z przedślubnych bankietów, 1964 - Facebook

Facebook

Facebook

Anne-Marie, podobnie jak teściowa, zakłada tę biżuterię przy wielu różnych okazjach, często przy tym eksperymentując. Po raz pierwszy pokazała się w niej na jednym z bankietów poprzedzających jej ślub z królem Konstantinosem w 1964, a następnie pozując do pierwszych oficjalnych zdjęć jako królowa. W przeciwieństwie jednak do Friederike, woli tiarę w klasycznej wersji, nie jako naszyjnik. Naszyjnik tworzy, łącząc pochodzące z zestawu szmaragdowe krople lub broszkę z diamentowym naszyjnikiem, często tym przywiezionym z Danii (poniżej na trzech pierwszych zdjęciach; lepsze spojrzenie - pierwsze zdjęcie w poście). Należał niegdyś do jej babki, duńskiej królowej Alexandrine, a Anne-Marie otrzymała go od matki, królowej Ingrid. Co ciekawe, pierwotnie naszyjnik Alexandrine był znacznie dłuższy, jednak Ingrid rozdzieliła go na dwie części, jedną podarowując Anne-Marie, a drugą średniej z córek, Benedikte.

orderofsplendor.blogspot.com

Zgodnie z wolą królowej Olgi, klejnoty z zestawu mogą być noszone tylko przez greckie królowe. O ile dobrze kojarzę, po raz ostatni Anne-Marie zaprezentowała się w nich w 2015 przy okazji bankietu z okazji 75. urodzin królowej Danii.

Embed from Getty Images

Źródło: thecourtjeweller.com, orderofsplendor.blogspot.com, royalwatcherblog.com