sobota, 12 listopada 2022

Królewskie śluby Europy: Charles & Camilla

Przed Wami ostatni post w tej części cyklu o królewskich ślubach (w kolejnych notkach z serii cofniemy się w czasie do XX wieku), dotyczący ślubu obecnego króla Wielkiej Brytanii Charlesa, który już za kilka dni będzie świętował 74. urodziny, i królowej Camilli. Historii tej dwójki nikomu nie trzeba przedstawiać, więc bez zbędnego przedłużania przejdźmy do sedna...



Zaręczyny


Po wielu latach znajomości, związku i plotek, zaręczyny ówczesnego księcia Walii i Camilli Parker Bowles zostały oficjalnie ogłoszone rankiem 10 lutego 2005. Razem z komunikatem wydano oficjalne zdjęcie pary wykonane w rezydencji księcia w szkockim Birkhall. 

Embed from Getty Images

Książę podarował ukochanej pierścionek w stylu Art Deco z centralnym diamentem o szlifie szmaragdowym, otoczonym przez trzy mniejsze diamenty po obu stronach o szlifie ‘baguette’, jednym z najbardziej popularnych szlifów diamentowych pierścionków zaręczynowych, oprawionych w platynę. Pierścionek pochodzi z lat 20. lub 30. XX wieku i należał kiedyś do jego babci, królowej-matki Elizabeth. Przypuszcza się, że razem z Greville Emerald Tiara jest częścią biżuterii, którą królowa-matka otrzymała w spadku po Margarecie Greville, brytyjskiej bywalczyni salonów i żony angielskiego polityka Ronalda Greville. Camilla pokazała go tego samego wieczoru na oficjalnym przyjęciu na zamku Windsor, na którym pojawiła się razem z księciem.



Embed from Getty Images

Clarence House poinformował, że chociaż po ślubie z księciem Camilli będą przysługiwać wszystkie jego tytuły, zdecydowała ona, że będzie znana jako Jej Królewska Wysokość Księżna Kornwalii (Jej Królewska Wysokość Księżna Rothesay w Szkocji), a nie księżna Walii. Podano także, że po objęciu przez księcia tronu jego małżonka stanie się księżną-małżonką, a nie królową małżonką. Biuro prasowe księcia przez kolejne lata potwierdzało tę informację i dopiero w tym roku królowa Elizabeth II z własnej inicjatywy postanowiła “odkręcić” sytuację, stwierdzając w wydanym z okazji swojego platynowego jubileuszu oświadczeniu, że jest jej “szczerym życzeniem”, aby księżna Camilla została królową małżonką, kiedy jej mąż obejmie tron.

W osobnym komunikacie królowa i książę Edynburga przekazali parze swoje gratulacje oraz “najcieplejsze życzenia” z okazji zbliżającego się ślubu.

Embed from Getty Images

Ślub od początku planowano jako skromną ceremonię cywilną z późniejszym błogosławieństwem religijnym. Zgodnie z pierwszym komunikatem Clarence House miał się on odbyć w piątek, 8 kwietnia na zamku Windsor. Wkrótce zaczęły się jednak pojawiać problemy. Tuż po ogłoszeniu zaręczyn zakwestionowano legalność ślubu cywilnego - część osób twierdziła, że zgodnie z prawem członek rodziny królewskiej nie może wziąć ślubu cywilnego w Anglii. Plotki zdementował minister spraw konstytucyjnych i lord kanclerz Charles Falconer, powołując się na Ustawę o Małżeństwie z 1949. Później okazało się, że Charles i Camilla nie mogą pobrać się na zamku Windsor, w innym wypadku konieczne będzie udzielenie specjalnej licencji na organizowanie w nim innych ślubów cywilnych przez okres co najmniej trzech lat. W związku z tym tydzień po ogłoszeniu zaręczyn zmieniono miejsce ślubu na pobliski Ratusz w Windsorze, Windsor Guildhall. Z kolei na początku kwietnia trzeba było przesunąć uroczystość o jeden dzień z powodu pogrzebu Jana Pawła II, na którym książę reprezentował królową.

Embed from Getty Images


Ślub cywilny


Ceremonia cywilna w Ascot Room w Ratuszu Windsor Guildhall 9 kwietnia 2005 rozpoczęła się punktualnie o godzinie 12:30 czasu londyńskiego i miała charakter prywatny. Para młoda przyjechała na miejsce razem limuzyną królowej Elizabeth II, Rolls-Royce Phantom VI, która została podarowana monarchini z okazji jej srebrnego jubileuszu w 1978. Limuzyna już wcześniej była używana na królewskim ślubie - w 1999 na swój ślub z księciem Edwardem przyjechała nią Sophie Rhys-Jones.

Embed from Getty Images



Ascot Room, w którym odbyła się skromna uroczystość, na tę okazję przystrojono kwiatami zerwanymi z ogrodów wiejskich posiadłości nowożeńców, Highgrove House oraz Ray Mill House. Później, zgodnie z życzeniem pary, kwiaty trafiły do lokalnych hospicjów.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images

Ślubu udzieliła Clair Williams, a świadkami zostali synowie Charlesa i Camilli, książę William i Tom Parker Bowles. Zgodnie z tradycją rodziny królewskiej, para wymieniła się obrączkami z 22-karatowego walijskiego złota z kopalni Clogau St David w Bontddu, które zostały zaprojektowane przez londyńską firmę jubilerską Wartski. Król Charles nosi obrączkę do tej pory na ostatnim palcu lewej ręki, razem z królewskim sygnetem przedstawiającym godło księcia Walii.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images

Panna młoda na pierwszą ceremonię tego dnia wybrała kremową sukienkę z jedwabnego szyfonu, ozdobioną u dołu aplikacją z krążków oraz jedwabny płaszczyk zaprojektowane przez Annę Valentine i Antonię Robinson. Do tego dobrała kremowy słomkowy kapelusz od Philipa Treacy’ego z szerokim rondem pokrytym francuską koronką w kolorze kości słoniowej i piórami, jasnobeżowe zamszowe buty od LK Bennett oraz broszkę z godłem księcia Walii. Co ciekawe, księżna założyła kreację ponownie dwa lata później na otwarcie walijskiego Parlamentu, dobierając do niej jednak inne dodatki.

Embed from Getty Images


Uroczystość potrwała około 20 minut, a pojawiła się na niej jedynie najbliższa rodzina pary młodej: książę Harry, księżniczka Anne z mężem, Zara i Peter Phillips, książę Yorku, księżniczka Beatrice, księżniczka Eugenie, hrabia i hrabina Wessex, jeszcze wówczas wicehrabia Linley z żoną David (kuzyn Charlesa, siostrzeniec królowej Elizabeth II), Lady Sarah Chatto z mężem (kuzynka Charlesa), a także podobno księżniczka Alexandra (kuzynka królowej Elizabeth). Panna młoda ze swojej strony zaprosiła: ojca, majora Bruce’a Shanda, syna i córkę z poprzedniego małżeństwa wraz z partnerami, brata Marka Shanda, siostrę Annabel Elliot z mężem i dziećmi oraz swojego byłego męża i jego drugą żonę. Zabrakło rodziców pana młodego, królowej Elizabeth i księcia Philipa, o czym Pałac Buckingham poinformował już w lutym. Królowa jako głowa Kościoła Anglikańskiego, który wyklucza małżeństwa rozwodników, postanowiła nie wziąć udziału w uroczystości, choć udzieliła parze zgody na ślub, pojawiła się także na późniejszym błogosławieństwie religijnym i wydała na ich cześć wieczorne przyjęcie.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images


Nabożeństwo w Kaplicy św. Jerzego


Po prywatnej ceremonii cywilnej świeżo poślubieni książę Walii i księżna Kornwalii odjechali Rolls Royce’m z powrotem na zamek Windsor, aby przebrać się na błogosławieństwo religijne. Nabożeństwo Modlitwy i Poświęcenia (Service of Prayer and Dedication) rozpoczęło się o godzinie 14:30 czasu londyńskiego i było już transmitowane w telewizji (choć nie udało mi się znaleźć nagrania całości). Poprowadzili je Arcybiskup Canterbury Rowan Williams oraz dziekan Windsoru David Conner.

Embed from Getty Images

Nowożeńcy przybyli do Kaplicy św. Jerzego razem i weszli do Katedry bocznym wejściem, a nie głównymi schodami. Poprowadził ich dziekan Windsoru przy dźwiękach Oboe Concerto op.9 no.2 in D minor: Adagio jednego z największych włoskich kompozytorów epoki baroku, Tomasa Albinoniego. To zdecydowanie najskromniejsze wejście pary młodej ze wszystkich opisywanych przeze mnie dotychczas w tej serii.

Embed from Getty Images



Nowa księżna Kornwalii zdecydowała się na piękną kreację, ponownie zaprojektowaną przez duet Robinson Valentine - sięgający ziemi bladoniebieski płaszcz ze złotymi haftami i krótkim trenem i pasującą do niego szyfonową sukienkę. Zamiast welonu i tiary założyła ozdobę do włosów ze złotych piór autorstwa Philipa Treacy’ego. Nie zrezygnowała jednak z niewielkiego bukietu ślubnego, który zawierał: żonkile, jaśmin, konwalie, różowe i kremowe lilie, hortensje i róże z ogrodów Highgrove House. Znalazła się w nim także tradycyjnie gałązka mirtu symbolizującego szczęśliwe małżeństwo.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images

W przeciwieństwie do pierwszej uroczystości z udziałem jedynie najbliższych parze młodej osób, na błogosławieństwo w Kaplicy św. Jerzego na zamku Windsor zaproszono około 800 gości, w tym gubernatorów generalnych, brytyjskich polityków, pracowników księcia Walii z Clarence House, Highgrove House i Birkhall, a także przedstawicieli zagranicznych rodzin królewskich: króla Konstantinosa i królową Anne-Marie z Grecji, króla Bahrajnu Hamada bin Isę, księcia Haakona i księżną Mette-Marit z Norwegii, księcia Constantijna i księżną Laurentien z Niderlandów, księżniczkę Margaretę i księcia Radu z Rumunii, księcia Alexandra i księżną Katherine z Serbii, księcia Turki’ego bin Faisala i jego żonę, księżną Nouf, a także księcia Bandara bin Sultana z Arabii Saudyjskiej.

Embed from Getty Images

Natomiast z brytyjskiej rodziny królewskiej, oprócz niewielkiej liczby osób biorących udział w ceremonii cywilnej, pojawili się także: książę i księżna Gloucester, książę i księżna Kentu, książę i księżna Michael z Kentu oraz James i Julia Ogilvy (dzieci księżniczki Alexandry), na czele z królową Elizabeth i księciem Philipem.

Embed from Getty Images

Książę Charles i księżna Camilla zaprosili także przedstawicieli wybranych organizacji charytatywnych, szczególnie bliskich ich sercu, m.in.: Caithness Archaeological Trust i World Jewish Relief pod patronatem księcia, szkoły The Prince’s School of Traditional Arts założonej przez księcia Walii w celu zachowania tradycyjnego rzemiosła; Royal Regiment of Wales, którego obecny król jest naczelnym pułkownikiem; The Prince of Wales Hospice i Birmingham Royal Ballet, w których książę Charles pełni funkcję przewodniczącego; National Osteoporosis Society i St John’s Smith Square, z którymi do tej pory związana jest królowa Camilla, oraz oczywiście The Prince’s Trust, najbardziej rozpoznawalnej organizacji założonej przez ówczesnego księcia Walii.

Embed from Getty Images



Za oprawę muzyczną uroczystości odpowiadała orkiestra Philharmonia Orchestra, której książę Walii jest patronem, oraz Chór Kaplicy św. Jerzego. Wśród wykonanych utworów znalazły się ulubione pieśni nowożeńców, w tym: kantata Johanna Sebastiana Bacha Nun Komm der Heiden Heiland, fragmenty Muzyki na wodzie Georga Friedricha Händla oraz ulubione hymny Immortal Invisible (na nagraniu powyżej), Love Divine All Loves Excelling i Praise My Soul The King of Heaven (poniżej). Na koniec ceremonii zabrzmiał oczywiście hymn narodowy, a także fanfara Celebration Fanfare skomponowana przez walijskiego kompozytora Aluna Hoddinotta specjalnie z okazji ślubu księcia Walii i Camilli Parker Bowles. Można jej wysłuchać poniżej.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images



Po wyjściu z Kaplicy i zapozowaniu do zdjęć Charles i Camilla podeszli przywitać się ze zgromadzonymi tłumami.

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images

Embed from Getty Images






Przyjęcie weselne


Po nabożeństwie goście zostali zaproszeni na zamek Windsor, na przyjęcie weselne wydane przez królową na cześć pary młodej w Apartamentach Państwowych. Przedtem odbyła się także sesja zdjęciowa w White Drawing Room wykonana przez Hugo Burnanda. Do oficjalnych fotografii nowożeńcy zapozowali razem z rodziną - rodzicami pana młodego i ojcem panny młodej oraz dziećmi z poprzednich małżeństw.

Embed from Getty Images

Na przyjęciu zaserwowano: kanapki z ciemnego pieczywa z wędzonym łososiem, kanapki z jasnego pieczywa z pieczoną dziczyzną z czerwoną porzeczką z Balmoral i galaretką z porto, bułki z krewetkami doniczkowymi, Cornish pasty, czyli tradycyjne kornwalijskie pierożki nadziewane ziemniakami, wołowiną, marchewką, pasternakiem i burakiem; miniaturowe rożki lodowe, plasterki banana w karmelu, tartę truskawkową i tartę cytrynową czy bułeczki z kornwalijską śmietanką i organicznym dżemem truskawkowym. Książę Walii zamówił także 20 torcików owocowych, które upiekła Etta Richardson z cukierni w Walii. Książę miał okazję spróbować jej ciasta owocowego w czasie swojej wizyty w Walii w lipcu 2004 i najwidoczniej tak mu ono zasmakowało, że postanowił zamówić podobne na swój ślub.

Embed from Getty Images

Nie zabrakło także tortu weselnego - dzieła Mary Robinson i Dawn Blunden z cukierni Sophisticake w angielskim hrabstwie Lincolnshire. Cukiernia już wcześniej piekła ciasta sprzedawane później w sklepie w Highgrove. Kwadratowy, organiczny tort owocowy przykryty ośmiokątną “kopułą” zdobiły królewskie herby, cukrowe róże, żonkile i osty symbolizujące Anglię, Walię i Szkocję oraz litery C.

W trakcie przyjęcia wystąpiła harfistka Jemima Phillips.


Królowa Elizabeth II i książę Walii wygłosili swoje przemówienia. Z doniesień medialnych wiemy, że jako pierwsza głos zabrała królowa, porównując burzliwy związek najstarszego syna i Camilli do wyścigów konnych. “Chcę Wam ogłosić dwie ważne rzeczy. Pierwsza jest taka, że Grand National [wyścig konny odbywający się tego dnia w Liverpoolu - wszystkie przyp. Blue Blood] wygrał Hedgehunter [irlandzki koń wyścigowy]. Po drugie, muszę Wam powiedzieć, że mój syn pokonał Becher’s Brook i The Chair [płoty, przez które skaczą zawodnicy w trakcie Grand National] i wszelkiego rodzaju inne okropne przeszkody. Jestem z niego dumna i życzę im obojgu wszystkiego dobrego. Mój syn odniósł sukces z kobietą, którą kocha”, miała powiedzieć monarchini.

Embed from Getty Images

Pan młody natomiast rozpoczął swoje przemówienie z właściwym sobie poczuciem humoru: “Nie sądzę, bym mógł konkurować z moją matką w aluzjach do wyścigów konnych”. Podziękował także Camilli za to, że była przy nim “na dobre i na złe… a jej optymizm i humor przejrzały mnie na wylot”. Na koniec wzniósł za nią toast.

Embed from Getty Images

Po toaście wzniesionym szampanem, około godziny 18 czasu lokalnego nowożeńcy opuścili przyjęcie i udali się na swój miesiąc miodowy do Szkocji. Na lotnisko pojechali Bentley’em, udekorowanym specjalnie z okazji ich ślubu przez księcia Williama i księcia Harry’ego. Książęta napisali sprayem słowa “książę” i “księżna” na przedniej szybie oraz oczywiście “świeżo poślubieni” na tylnej. Nie zabrakło także konfetti, którym książę Harry i książę Andrew obsypali pana młodego :)

Embed from Getty Images




Źródła:
The Guardian: link 1, link 2
Wikipedia: link 1, link 2, link 3, link 4

13 komentarzy:

  1. Trudno lubić i szanować Karola i Camillę za ich zachowanie wobec poprzednich partnerów, szczególnie wobec Diany. Jednak muszę powiedzieć, że mam do nich szacunek za ich zachowanie po ślubie, widać, że są naprawdę szczęśliwi, a Camilla wygląda wspaniale, znacznie lepiej niż w młodości. Szkoda, że kosztowało to tyle cierpienia wszystkich zainteresowanych, ale dobrze, że przynajmniej dla nich dobrze się skończyło. Głęboko wierzę, że Diana również odnalazłaby swoje szczęście.

    Alessandra

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wszyscy wiemy że Karol został zmuszony do tego małżeństwa. Między nimi była przepaść wieku i zainteresowań. Nie pasowali do siebie i prędzej czy później by to wyszło. Diana święta nie nie była mimo niezaprzeczalnych zasług.

      Usuń
    2. Nikt nie mówi, że była święta. Karol zaś był dorosłym facetem i mógł powiedzieć "nie", ale zabrakło mu odwagi. I nie zmienia to faktu, że wobec Diany zachował się obrzydliwie.

      Usuń
  2. Według mnie największym poczuciem humoru wykazał się Kościół Anglikański, który wyklucza małżeństwa rozwodników, choć sam powstał właśnie z tego powodu ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. Nie wiem, jak to Camilla zrobiła, ale mimo że nie ubrała się w tradycyjną suknię panny młodej, wyglądała i tak bajkowo. Oba stroje były piękne, eleganckie, stworzone z dużym pietyzmem.

    OdpowiedzUsuń
  4. Seria bardzo ciekawa i dobrze zrobiona. Czy jest możliwe ze kiedys pojawi sie seria o bizuterii noszonej przez ksiezne i ktolowe, nie chodzi mi o tiary bo o tych zawsze duzo wszedzie ale bardziej to co noszą na codzien ksiezne i królowe?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jak najbardziej, dziękuję za pomysł :) Chyba już nawet wiem, o czym napiszę w pierwszym poście ;) Tymczasem zapraszam do wcześniejszych postów z serii Królewska biżuteria, znajdziesz tam notki nie tylko o tiarach :)
      https://blueblood-royals.blogspot.com/2020/05/queen-alexandrines-diamond-sautoir.html#more
      https://blueblood-royals.blogspot.com/2020/06/queen-sophies-ruby-brooch.html#more

      Usuń
  5. Dla mnie królowa nie zachowała się dobrze, że nie była na ceremonii cywilnej. Ja rozumiem, że jest głową Kościoła angielskiego, ale jest jednak matką i powinna być obecna razem z Filipem. Zresztą jak już wspomniano wyżej Kościół anglikański powstał przez rozwód właśnie i liczne śluby Henryka VIII. Ale tak właściwie to dlaczego nie pozwolono im wziąść kościelnego ślubu?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie mogli pobrać się w kościele, ponieważ oboje byli rozwodnikami, a jak wspomniano wyżej Kościół Anglikański nie akceptuje małżeństw rozwodników.

      Usuń
  6. Świetna seria już nie mogę doczekać się kontynuacji 😁 ślub wyjątkowo skromny jak na królewski ale obie stylizację Camilli bardzo mi się podobały

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo się ucieszyłam z tych zaręczyn. Widać, że Karol i Camilla są razem bardzo szczęśliwi. Bardzo szkoda, że nie było tak od początku i że m.in. Diana cierpiała z tego powodu.

    OdpowiedzUsuń
  8. To oni cierpieli przez konwenanse i histerie Diany. Przecież to powieściowa historia o wiecznej miłości.

    OdpowiedzUsuń

Publikując komentarz zgadzasz się na przetwarzanie Twoich danych osobowych, takich jak nazwa użytkownika czy adres e-mail, zgodnie z rozporządzeniem art. 6 ust. 1 lit. a RODO. Dane te są przetwarzane w celu opublikowania komentarza na blogu oraz do celów statystycznych.